Reusel
22 mei. 2012
3 minuten
Liefst 68 verschillende producten gaat de Duitse verspaner Lidu draaien in de robotcel van Auto-Cell. In kleine batches, manarm. Dankzij de Nederlands robotcel die de grenzen van manarm verspanen verlegt door de machines, robot en werkvoorbereiding en planning digitaal met elkaar te verknopen.
Automatiseren betekent in de ogen van Jan van der Linden, directeur van Auto-Cell, dat je direct van ruw materiaal naar je eindproduct gaat, zonder dure tussenvoorraden. Met name het feit dat de robot ruw materiaal op de klauwplaat van de draaibank plaatst, is in zijn visie een essentiële factor. De enige tussenstap die Lidu straks nog kent, is het zagen van het stafmateriaal. ‘Vanaf dat moment loopt alles geautomatiseerd’, legt Van der Linden uit.
Vanuit één pakket
Eigenlijk begint het proces zoals Auto-Cell dat rond de nieuwe robotcel heeft uitgewerkt, een stap eerder. De zager krijgt van de werkvoorbereiding een zaagorder met daarbij de opdracht de gezaagde staven op een pallet te plaatsen, een wat Jan van der Linden speciaal sjabloon noemt. Elke order krijgt een eigen sjabloon toegewezen, dat afgestemd is op een bepaalde diameter materiaal. ‘De klant kan deze gemakkelijk zelf maken’, legt Jan van der Linden uit. Een uitgekiende ribstructuur zorgt voor een lichte pallet die toch zwaar belastbaar is. Als de zaagopdracht bij de zaag komt, heeft de werkvoorbereider ook al de rest van het werk gepland. Aan de order zijn namelijk het draaiprogramma, de gereedschappen, de klauwen van de klauwplaat, de grijper etcetera bepaald. Via een barcode op de pallet houdt het ERP-systeem dat hiervoor gebruikt worden, precies bij waar de order zich in het proces bevindt.
Klauwen wisselen
Jan van der Linden en zijn team hebben bij de ontwikkeling van deze robotcel niet alleen naar een zo efficiënt mogelijke werkwijze gekeken, ook naar de economisch meest rendabele. Zo wisselt de robot klauwen en niet de klauwplaat. ‘Klauwen wisselen is beduidend goedkoper dan klauwplaten wisselen. Bij de huidige opstelling zou je al snel twaalf klauwplaten nodig hebben, met een kostprijs tussen de vijf en acht mille per stuk. Dan zijn verwisselbare klauwen aantrekkelijker.’
Negen grijpers
Een ander opvallend aspect aan de cel zijn de in totaal negen verschillende grijpers. Er zijn twee grijpers beschikbaar voor het wisselen van de Capto 4- of Capto gereedschappen in de turret. Twee andere grijpers zijn er om de extra gereedschappen (360 maximaal) uit de cel te halen en op een speciaal rek voor de draaibank te plaatsen. ‘Hierdoor winnen we magazijnruimte en tijd, want de robot zet de nieuwe gereedschappen al klaar terwijl de draaibank nog draait. Het feitelijke wisselen in de machine verloopt daardoor sneller’, legt Jan van der Linden uit. De vijfde grijper is voor de klauwen, waarvan er 90 of 100 in een speciaal rek boven de machine bewaard worden. De vier resterende grijpers zijn voor de werkstukken, die in diameter mogen variëren van 50 tot 195 mm met een maximaal gewicht van 170 kilo.
Tweede cel
Auto-Cell heeft een tweede robotcel gebouwd voor Swabo Precision in Reusel, een toeleverancier van precisieonderdelen die in kleine series met een korte cyclustijd worden geproduceerd. Deze cel is gebouwd rond de Toyoda UG800 5-assige freesmachine. Van elk product wordt automatisch geregistreerd met welk gereedschap en met elke parameters het is gefreesd. Voor bepaalde sectoren, zoals de medische industrie, is dit van groot belang.
ACHT JAAR ONTWIKKELWERK
Jan van der Linden heeft acht jaar aan het concept gewerkt. De crisis van 2009 heeft hem flink afgeremd, zegt hij. ‘We hadden ons concept klaar, maar niemand wilde toen nog investeren, laat staan in een heel nieuw concept.’ Uiteindelijk heeft hij vorig jaar Lidu als klant weten over te halen. ‘Zij hebben vertrouwen in het concept en in ons.’ Helemaal vreemd is dat niet, omdat er al lange tijd een goede relatie tussen Jan van der Linden en de Duitse onderneming bestaat. Lidu heeft zelfs mee aan de wieg gestaan van het concept, want het ERP-systeem dat Auto-Cell gebruikt om de hele cel mee aan te sturen, is een ontwikkeling die ooit binnen Lidu is gestart en sinds enkele jaren als een zelfstandig pakket op de markt wordt aangeboden. Hieruit is ook de Machine Data Registratie software voortgekomen, nu op de markt gebracht door MDE-DNC.net.