6 Jul. 2010
2 minuten
Column week 27
Het is dinsdagochtend 6 juli als ik deze letters aan het worddocument op mijn pc toevertrouw. Over een uurtje ‘zakt’ wederom een uitgave van deze wekelijkse papieren Vraag en Aanbod. Dan moeten de pdf’s bij onze drukker liggen, gecertificeerd en wel.
Op het moment dat ik dit dus schrijf, zijn de halve finales van het wereldkampioenschap voetbal in Zuid-Afrika nog niet gespeeld. Als u dit leest wel en zijn de finalisten bekend. Of Nederland hierbij zit? Ik ga er toch gemakshalve maar even vanuit. Ondanks dat het nog steeds geen oogstrelend voetbal is, zijn de resultaten verrassend goed. Bondscoach Bert van Marwijk blijft er stoïcijns onder en stelt iedere keer vast dat ‘we’ naar Zuid-Afrika zijn afgereisd om wereldkampioen te worden. Daar hebben ‘we’ de afgelopen twee jaar naartoe gewerkt.
En ik moet zeggen dat Van Marwijk het toch goed doet. Nuchter, zakelijk en zogezegd stoïcijns. Van Marwijk, Deventenaar, en gevoetbald bij de plaatselijke Go Ahead Eagles. Hij debuteerde in 1970 op zijn 18de in het eerste elftal onder trainer Barry Hughes. Na Go Ahead Eagles volgden AZ ‘67 en MVV.
Afkomstig vanaf de werkvloer heeft Van Marwijk de touwtjes nu strak in handen. Je ziet en merkt duidelijk dat hij de taal van de werkvloer – de voetballers – spreekt. Hij weet hoe om te gaan met de spelers en hij houdt vast aan zijn ideeën over hoe het speelveld moet worden bezet en hoe de tegenstander moet worden bestreden. En weet gemopper van deze of gene in de ploeg direct de kop in te drukken. En dit verdient alle waardering, of we nu in de finale staan of niet.
Ik zie overigens overeenkomsten met het Nederlandse industriële mkb. Maar dan wel bij die bedrijven die groot zijn gemaakt en geworden door de huidige directeur-eigenaren of zijn of haar opvolger. Maar dan wel een familiegerelateerde opvolger/ster. Deze bedrijven zijn 99 van de 100 keer ontsproten vanuit een ‘schuurtje’ achter het huis. Vervolgens doorgroeiend naar fantastische maakbedrijven. Niet al te groot, laten we zeggen maximaal twintig medewerkers, en met een prima financiële en overzichtelijke basis. U kent ze, wellicht bezit u zelf een van deze bedrijven. Ten tijde van een recessie maken dergelijke ‘mama en papa’ bedrijven zich ook niet zoveel zorgen, de basis van het bedrijf is goed verankerd.
De directeur-eigenaren hebben ook een goed gevoel bij het managen van het team. Afkomstig vanaf de werkvloer, zien ze hoe het bedrijf moet worden gestuurd en geleid. Nuchter, zakelijk en soms wellicht wat stoïcijns. En daarmee kun je ver komen, heel ver soms. Hup Holland Hup!
Rolf Elling, hoofdredacteur
Reageren? E-mail: rolfelling@vraagenaanbod.nl.