Vianen
28 okt. 2014
2 minuten
‘Bedrijven uit de maakindustrie beginnen 3D-printen nu als een echte productietechnologie te zien, maar de early adapters beperken zich nog tot een klein aantal hightech bedrijven. Dan hebben we het over het 3D-printen van metaalproducten’, aldus Frank de Beijer, mededirecteur van Landré.
Hij zei dit tijdens een seminar over 3D-printen dat in samenwerking is georganiseerd door de Noord-Hollandse Materialenkring van de KvK samen met Landré. Zo’n zestig bedrijven uit de maakindustrie, waaronder machinebouwers, engineeringsbureaus en toeleveranciers uit de metaal- en kunststof industrie, werden bijgepraat over de stand van zaken rondom 3D-printen. Als leverancier van zowel 3D-printsystemen als van verspanende en plaatbewerkende machines faciliteerde Landré de bijeenkomst. Juist vanuit de verspanende hoek is er veel belangstelling voor 3D-printen, maar zijn er ook veel vragen.
‘Nu al worden medische producten, inserts voor matrijzen en onderdelen voor luchtvaart en machinebouw uit metaal volop met 3D-printers geproduceerd. Wanneer die trend doorzet, betekent dat echt een revolutie in de maakindustrie. Toch volgt het mkb nog niet en durft het de investering nog niet aan’, concludeert De Beijer.
Niet maakbaar
Kenmerkend voor de metaalproducten die nu al volop 3D-geprint worden is het feit dat deze producten tot voor kort met de bestaande verspanende technieken niet maakbaar waren. Dat facet werd ook nog eens benadrukt door Alex van der Zouw, eigenaar van Amitek Prototyping. Het bedrijf maakt technische proto’s zowel met de bestaande freestechniek als met 3D-printersystemen. Al vanaf de investering in de eerste SLS printer in 1998 houdt van der Zouw de ontwikkelingen op de markt nauw in de gaten en heeft het bedrijf veel ervaring in, en kennis van 3D-printen. Ook Alex van der Zouw ziet dat de maakindustrie nog teveel in conventionele productietechnieken denkt.
‘Maakbaarheid speelt nauwelijks nog een rol bij 3D-printen, terwijl de huidige generatie metaalbewerkers is opgeleid met de vraag kan ik dat product wel maken. Ondanks het feit dat de productiesnelheid nog niet hoog genoeg is en de prijs voor het basismateriaal hoog is, is het een zeer geschikte productiemethode voor hoog volume productie, van kleine onderdelen met een hoge complexiteit’, volgens Alex van der Zouw.
Zijn boodschap aan mkb bedrijven in de maakindustrie is dan ook om vooral samen te werken om de ontwikkelingskosten te kunnen delen. Eigenlijk zoals het Addlab dat in het hightech segment doet.
De 3D-Makerszone uit Haarlem heeft daar al een platform voor opgezet. Met hun initiatief bieden ze mkb bedrijven een platform voor co-creatie door gemeentes, opleidingen en maakbedrijven bij elkaar te brengen. Met een instapbedrag vanaf 20.000 euro kunnen bedrijven hierin participeren en krijgen ze toegang tot de nieuwste technologie zonder zelf hoge investeringen hoeven te doen.
