Inmiddels is de angel eruit gehaald en het Suezkanaal weer open voor de containervaart. Maar het waren dure dagen voor de wereldhandel. Het kostte naar schatting zes tot tien miljard dollar voor elke dag dat de Ever Given dwars in het kanaal lag en er daardoor niets meer langs kon.
Tijdens de coronacrisis voltrekken zich nog steeds grote en kleine rampen, anders dan die te maken hebben met corona. Hier en daar barst er een vulkaan uit, treinen ontsporen en overal ter wereld is er sprake van overvloedige regenval om er maar eens een paar te noemen. Maar dat uitgerekend deze ramp zich voordeed, was natuurlijk wel heel onwelkom voor de wereldhandel die toch al zo last heeft van de verstoorde mondiale toeleverketens.
Dat hier nog geen complottheorie over is opgedoken met een alternatief verhaal verbaast me. Het is niet moeilijk te fantaseren over grotere machten als anti-globalisten die hier eens even een lesje wilde leren aan een doorgeschoten wereldhandel.
Ik houd het liever bij een toevallige samenloop van omstandigheden die het schip in de klei heeft vastgezet. Maar enig opportunisme is mij ook niet vreemd want het heeft ook een paar voordeeltjes voor ons. Zo stond Nederland (Boskalis) weer even op het wereldtoneel met een huzarenstukje door succesvol het schip vlotjes vlot te trekken.
Deze spontane blokkade heeft ook weer eens laten zien hoe kwetsbaar de mondiale toeleverketens zijn. Een les voor Europa en een kans voor de Nederlandse industrie omdat het belang van meer strategische autonomie maar weer eens is aangetoond. De Nederlandse industrie, die met name uit mkb-bedrijven bestaat als cruciaal onderdeel van de kwetsbare toeleverketen, zou hierdoor een sterkere positie kunnen opbouwen.
Paul Verlinden,
Beleidssecretaris Internationaal Ondernemen bij Koninklijke Metaalunie
Reageren?
verlinden@metaalunie.nl