Ondanks Trump blijven staalprijzen stijgen

Maar wat vooral het staalnieuws overheerste tot nu toe zijn de importbeperkende acties van de Amerikaanse president Trump. Volgens Coenen blijft de importbeperkende actie van Trump een merkwaardige actie, want zowel staalmakers in Europa als ook in Azië beweren dat men alleen hoogwaardige producten naar Amerika exporteert die de VS zelf niet zouden produceren. Binnen de VS zelf heerst ook verdeeldheid over deze maatregel. Vooral de niet zelf ruwstaal producerende fabrieken als walserijen, die basismateriaal moeten toe kopen, hebben hun twijfels.

Basismateriaal wordt zo voor hen erg duur en hun concurrentiepositie wordt verzwakt ten opzichte van de geïntegreerde staalfabrieken, zij die het hele productieproces van koken, gieten en walsen zelf uitvoeren. Ook verbruikers van hoogwaardige staalkwaliteiten mopperen omdat duurder basismateriaal leidt tot hogere prijzen voor hun eindproducten. In het verleden is gebleken dat een gevolg van protectionistisch beleid en daarmee het verdwijnen van buitenlandse concurrentie is, dat de uitdaging voor innovatie vermindert. In de jaren dertig van de vorige eeuw voerde de VS ook een protectionistisch beleid, overigens net als ruim 40 jaar terug het
Verenigd Koninkrijk, en heeft dat geleid tot een sterk verouderde staalindustrie, waardoor die branche in beide landen qua productontwikkeling sterk achter bleef op die van elders in Europa.

13 miljoen staal

De maatregel van President Trump leidde tot bezwaren vanuit alle delen van de wereld. Landen als Canada en Mexico, met de VS verenigd in de Nafta, net als Australië reageerden slagvaardiger en zijn na overleg met de VS voorlopig vrijgesteld van deze importheffing. Het blijft afwachten hoe de EU zich in deze kwestie op gaat stellen en vooral hoe het gaat aflopen. Zo vreest de staalfederatie Eurofer dat, indien geen overeenkomst met de VS wordt aangegaan, er in het ergste geval ca. 13 miljoen ton per jaar méér naar Europa gaat komen.
Maar ook dat blijft slechts gissen, immers veel exporterende landen hebben te maken met de importrestricties die de EU de laatste jaren zelf ook ingevoerd heeft. Even wat cijfers: In totaal werd er in 2017 door de VS ca. 34,5 miljoen ton (mto) staal geïmporteerd, waarvan de EU ca. 5 mto. Japan leverde ca. 1,7 mto, Zuid-Korea ca. 3,4 mto en China ca. 0,75 mto. Echter dient bij de cijfers van China mogelijk nog extra tonnage geteld te worden doordat het land veel materiaal laat walsen in andere landen als Maleisië, Thailand en Vietnam. In volume uitgedrukt is Canada de grootste exporteur naar de VS (16,5%) en neemt de EU met 14,6 procent de tweede plaats in. Echter in geld ($) uitgedrukt is de EU met een aandeel van 21,4 procent veruit de grootste (wat overigens aantoont dat het inderdaad hoogwaardiger staal is), dan gevolgd door Canada met 17,6 procent.

Vooral China

Volgens insiders wil President Trump met zijn heffing vooral China te treffen, maar raakt hij op deze wijze juist partnerlanden als Zuid-Korea en de EU. De Europese economie blijft onveranderd sterk en dus blijft ook de vraag naar staal hoog. De prijzen zijn de afgelopen 4 weken met ca. 5 tot 10 euro per ton opgelopen. Diverse staalfabrieken kunnen in het tweede kwartaal al niet meer leveren en zeggen of willen nog niets zeggen over het prijsniveau voor het derde kwartaal. Feit is echter dat levertijden uitlopen tot in de zomerperiode, waardoor afnemers nu al wel orders bij de fabrieken moeten plaatsen, maar nog niet weten wat er voor betaald zal moeten gaan worden.

Noviostaal geeft per 16 maart 2018 de volgende indicatie voor de circa fabrieks-staalprijzen voor coils en kwartoplaat in euro per ton:

• Warmgewalste coils: 570-585
• Koudgewalste coils: 640-660
• Sendzimir verz. coils: 680-700
• Kwartoplaat: 595-615

In maart 2018 zijn de prijzen over het algemeen gestegen vergeleken met de vorige maand. De prijsverschillen lopen uiteen van 0 tot +15 € per ton vergeleken met de staalprijzen van februari 2018 .