Ik was laatst bij een aluminiumproducent in Duitsland, waar ze een complete fabriek hadden neergezet voor de recycling van aluminium schroot. Het gaat daarbij om enorme investeringen, vooral het scheiden is vrij ingewikkeld. Want aluminium kun je met een magneet natuurlijk niet scheiden.
Milieu speelt steeds vaker een rol, we krijgen regelmatig van klanten de vraag hoeveel procent van ons aluminium gerecycled is. Bij profielen is dat percentage hoog: bijna al het aluminium in profielen is van dezelfde legering en dus makkelijk te recyclen. Bij plaat is het recyclingpercentage veel lager, omdat de variatie in legeringen veel hoger is: bij MCB hebben we in plaat bijvoorbeeld al zeven of acht legeringen.
Toch zijn bedrijven erin geslaagd ook platen steeds beter te recyclen. Het is altijd al logisch geweest om aluminium te scheiden, niet alleen vanwege de milieubelasting bij de productie van zuiver aluminium uit bauxiet – daar is enorm veel energie voor nodig- maar ook vanwege de kosten. Zodra je aluminium gaat recyclen, dalen de productiekosten met 95%! Bij het recyclen van aluminium wordt daarom veel aandacht gegeven aan het scheiden van legeringen, als een ‘smelt’ niet zuiver genoeg is moet er primair en dus duur aluminium aan toegevoegd worden.
Het scheiden wordt ook steeds geavanceerder. Tegenwoordig wordt aluminiumschroot eerst vermalen tot kleine hoeveelheden en via transportbanden met de ‘eddy current’-methode (een wervelstroom) grof gescheiden door de stukjes uit elkaar te ‘blazen’. Daarna zorgt zeer ingewikkelde röntgenapparatuur ervoor dat de verschillende aluminiumlegeringen goed gescheiden worden. Die machines zijn er niet veel, ze zijn gigantisch duur. Maar ze verdienen zichzelf ongetwijfeld snel terug.
Lambert van de Schans,
projectmanager aluminium MCB