Analyse Erik Spikmans: ‘Denken in samenwerking’

Foto van: De redactie
Geplaatst door De redactie

Het is niet vreemd dat de nieuwe shirtsponsor van PSV een samenwerkingsverband van Brabantse techbedrijven is, plus de Jumbo (?). Techbedrijven in Nederland, en misschien nog wel méér in de Brainport-regio, zijn gewend om samen te werken. Toen ik laatst bij de nieuwe bedrijfsopening van een klant was, zag ik aan de bar zijn concurrenten gezellig een pilsje drinken. Dat is hier allemaal heel normaal.

Dat denken in samenwerking – in plaats van tegenwerking – is in 2019 misschien nog wel sterker geworden. Steeds meer klantgesprekken gaan niet meer over de prijs van vandaag, maar over het verlengen of versterken van de samenwerking.

De ontwikkelingen van dit kwartaal

Het eerste kwartaal verliep supergoed, in heel Nederland. Zeker vergeleken met de start van 2018. Ondanks alle negatieve berichten, viel het met de vraag heel erg mee. De Nederlandse machinebouw doet het bijvoorbeeld wereldwijd erg goed, vooral in de food. Nederlandse machinebouwers zijn slimmer, innovatiever en doen dingen anders.
De prijzen van staal zijn ook erg stabiel en de prijs van aluminium is misschien nog wel stabieler. Dat ondanks dat er veel onzekerheden zijn voor het tweede kwartaal: de Brexit natuurlijk, maar ook fusies en overnames die boven de metaalwereld hangen van bijvoorbeeld Tata en ThyssenKrupp, Novelis en Aleris en ArcelorMittal en Liberty Steel.

Ontwikkelingen per product

Er is overcapaciteit bij de aluminiumfabrieken in China, wat zorgt voor die stabiele prijs: er is altijd voldoende aanbod om aan de vraag te voldoen. Omdat er weinig relevant aluminiumnieuws was vergeleken met 2018, zie je bij speculanten ook minder paniek. De laatste tijd hoor je bijvoorbeeld geen rare politieke uitspraken, dat scheelt ons een hoop werk in het aanpassen van prijzen.
In het roestvast staal zijn sinds de start van 2019 de grondstofprijzen sterk gestegen, dat is momenteel goed merkbaar in de verkoopmarkt. De Europese fabrikanten van de vlakke RVS producten hebben afgelopen jaar -ondanks de Brusselse ‘Safeguards’- veel last gehad van de grote importenstroom. De productiecapaciteit is echter nog goed gevuld, vooral voor de hoogwaardiger materialen en specials stijgen de prijzen nog een stukje harder dan de grondstofprijzen.
Bij lange stalen producten zie je dat staalfabrieken pogingen doen om prijsverhogingen erdoor te krijgen. Je merkt echter dat in de markt de vragers de macht hebben: als we projecten aanmelden, is de reactie opvallend gretig. Dat duidt erop dat er voldoende productiecapaciteit is.
Ook bij de stalen platen was het eerste kwartaal zeker niet slecht. De vraag rijst wel of het traditioneel sterke tweede kwartaal aan de verwachtingen gaat voldoen. De importheffingen en onduidelijkheid over de Brexit leiden tot veel onzekerheid en onrust in de wereld, waardoor investeringen bij zowel bedrijven als ook bij consumenten scherper onder de loep worden genomen. Dit zien we dan ook terug in de productiecapaciteiten bij staalfabrieken; deze zijn nog steeds onvoldoende gevuld. En dat terwijl zij juist op zoek zijn naar een hogere prijs als gevolg van de sterk gestegen grondstofprijzen.
De markt hunkert naar stabiliteit, maar daarvoor dienen eerst de onzekerheden te worden weggenomen die in de weg staan. Al met al zijn we zeker niet pessimistisch over het tweede kwartaal, met de kanttekening dat geopolitieke onzekerheid nog roet in het eten kan gooien.

Erik Spikmans, MCB Nederland

Reageren?
redactie@vraagenaanbod.nl