Column Joachim Driessen: Proces-innovatie

Vorige keer ging ik in op innovatie. Hoe kom je tot succesvol innoveren. Iets waar de eindgebruiker van een product echt op zit te wachten en waarmee je klant een tevreden klant wordt en blijft. Dit proces heet Interaction Design Process (IxDF). En het werkt. Maar wat nou als er geen eindgebruiker is, omdat je vooral wil innoveren in je eigen proces? Bijvoorbeeld om de productie efficiënter te maken of juist duurzamer.

Ik ben maar een eenvoudige econoom en de TU was te moeilijk voor mij, dus ik grijp terug op een recent thesisonderzoek van mijn dochter. Zij studeerde aan de TU in Eindhoven en onderzocht hoe in bruggenbouw duurzamere en goedkopere oplossingen mogelijk waren met behulp van een betonprinter. Het idee kwam vanuit een wedstrijd, die ze met haar TU deed om de langste overspanning te maken met Heineken bierkratten (bierkrattenbrug).

Ook hier was het probleem de verbinding tussen de kratten. De overspanning was ruim 40 meter, maar op het laatste moment stortte de brug toch in. Tranen, maar inspiratie voor een vervolgonderzoek met beton. Als je betonelementen print en daarna op de bouwplaats assembleert, zonder cement of andere verbindingen, is dat veel goedkoper en duurzamer. Ze testte met een kleine betonprinter diverse sinusvormen als verbinding om te achterhalen welke het sterkst is en kwam zo tot een aanbeveling.

De aanpak om te komen tot een probleem verschilt van IxDF, maar de rest is eigenlijk identiek. Nadenken, testen, tot er een goede oplossing uitkomt.

Procesinnovatie is net als IxDX een proces van nadenken en trial & error. Zo’n iteratief proces moet je dan wel in je onderneming organiseren. Medewerkers de verantwoordelijkheid geven en steunen als het na een paar keer nog steeds niet goed is.

Zonder trial & error geen innovatie en zonder innovatie gaat uw onderneming uiteindelijk kopje onder.

Joachim Driessen,

onafhankelijk adviseur

Reageren?

E-mail: redactie@vraagenaanbod.nl