Investering in de toekomst

Dennis Schreuder is eigenaar van Schreuder Metaal & Techniek in Zwaagdijk-Oost, in de kop van Noord-Holland. Hij is trots op zijn bedrijf, waar de meerderheid van het personeel in de twintig is en wordt ‘gecoacht’ door de oudere garde. ‘Het is voor mij een investering in de toekomst’, zegt hij.

Dennis startte zijn bedrijf Schreuder Metaal & Techniek, dat zich richt op het verspanen van diverse materialen, in 2007 , net voor de financiële crisis als eenmansbedrijf. Een moeilijke tijd natuurlijk. Hij zit al meer dan 40 jaar in het vak, na een gedegen opleiding aan de oude technische school. ‘Er is wel een grote kloof gekomen tussen de jongens die echt hands-on in de praktijk wat leerden en die van de afdeling techniek op het vmbo. Want daar staat een boormachine en een figuurzaag en dat was de afdeling techniek’, schetst hij.

Scouten

Toch lopen er verschillende jonge knullen rond bij het metaalbedrijf in Zwaagdijk-Oost, waaronder zijn eigen zoon. ‘We scouten actief bij de vmbo’s. We praten ook met de mentoren. Steekt er bij jou iemand met het hoofd boven het maaiveld uit? Laat hem eens langskomen. Of we gaan zelf nog even met die jongen praten. Dan begint er wat te rollen’, merkt Dennis. En mocht hij zo’n student uiteindelijk niet kunnen plaatsen, dan is een belletje naar een collega genoeg om een andere plek voor hem te vinden.

Begin 20

Dennis is er trots op dat hij kan zeggen dat de meeste van zijn medewerkers begin 20 jaar zijn. ‘Maar we maken wel dit soort high-end spullen’, zegt hij, wijzend naar de vitrinekast met fijnmechanische werkstukken. ‘Het is voor mij een investering in de toekomst. Ik en twee oudere collega’s zijn de mentoren voor die jonge jongens. Wij brengen onze kennis over op hen.’ Het is wel een kwestie van een lange adem erkent hij. ‘Want je kun ze niet in één keer 20 jaar ervaring in de rugzak stoppen.’

Twee tienen

Exemplarisch voor hoe Dennis zijn medewerkers begeleidt is het feit dat Lucas van 22, drie jaar geleden examen deed op school en twee tienen haalde. ‘Niet omdat we hem gematst hebben, nee alle facetten kwamen aan bod en er is een lijvig verslag gemaakt. We laten ze geen dingen onder hun niveau maken, dat motiveert niet.’ Hoewel een simpelere opdracht wellicht al voldoende was om het examen te halen, maakte Lucas een veelzijdig werkstuk. Een deelbaar wiel met messing, aluminium en andere materialen. Met diverse bewerkingen. Het product ligt als demo op de balie van het bedrijf.

Zelfsturend team

De jonge garde bij Schreuder Metaal & Techniek wordt gevormd door Lucas van 22, Rik (zoon van de baas) van 26, Pascal van 23 en nog een Lucas, ook van 23. ‘Die zijn vanaf onderaf begonnen en weten nu topwerk de deur uit te krijgen’, zegt Dennis. ‘Wij zijn coach en pakken ook de hete kolen uit het vuur. Met de jongens maken we een plan van aanpak. Tot het niveau dat ze goed beheersen laten we ze gewoon alles zelf doen. Wordt het weer een stapje moeilijker, dan gaan we ze weer coachen. Uiteindelijk moet het een soort zelfsturend team worden. Als we dat niet gaan doen in de branche…Je kunt het niet aan AI overlaten. Het begint altijd ergens in een productiebedrijf met enkelstuks en prototypes. Dat merkten we ook toen we op de Precisiebeurs waren. Er is heel veel behoefte is aan prototyping en enkelstuks. Daar is het allemaal voor ASML. Maar hier in Noord-Holland zit ook heel veel kennis en kunde. We maken hier onderdelen voor de luxe jachtbouw, voor de medische industrie, voor camera’s. Dat wordt nog wel eens onderschat’, merkt Dennis.

Het hele alfabet

Hoewel het meeste gewoon als tekening binnenkomt om uitgevoerd te worden, zitten er ook speciale opdrachten tussen. Een klosje in hout, wat met reverse engineering omgezet moet worden naar aluminiumbrons bijvoorbeeld. Maar ook als het wel als tekening binnenkomt vergt het vakmanschap om het product tot een goed resultaat te brengen. ‘Je merkt dat mensen die de tekening maken, zelf niet vaak achter de machine hebben gestaan. Vroeger had je wel een bepaalde range aan passingen, maar tegenwoordig zien we het hele alfabet voorbijkomen’, zegt hij over de toleranties die soms worden gevraagd. Terwijl het dan om een onderdeel voor landbouwmechanisatie gaat dat helemaal niet zo nauwkeurig hoeft te zijn. ‘Dan nemen we maar even contact op.’ Zo zorgt Dennis dat de klant tevreden is, en het product zo goed mogelijk, maar dat de kosten niet onnodig oplopen. ‘We denken vaak vanaf het begin al met de klant mee. En die kennis die wij als oude rotten in het vak hebben, nemen we ook mee bij de kennisoverdracht naar de jonge jongens. Je denkt misschien, als dat maar goed gaat. Maar als je ziet wat we aan procentuele afkeur hebben in dit kleine maakbedrijf, dan mogen we onze handen dichtknijpen hoor’, zegt hij.

Kostendruk

Met de gestegen kostendruk op het mkb heeft Dennis het wel moeilijk gehad. ‘Elke dag kwamen er wel mailtjes dat er geïndexeerd moest worden. Je wilt evengoed nog concurreren met elkaar. Veel bedrijven snappen dat wel, want het is gewoon business to business, maar uiteindelijke komt het een keer bij een eindgebruiker. En dan kan het maar zo 50% duurder zijn geworden.’

Kneepjes van het vak

Schreuder Metaal & Techniek doet de meeste bewerkingen in eigen huis. Alleen de meer specialistische metallurgische bewerkingen zoals harden, vernikkelen, verchromen of anodiseren, besteedt hij uit. ‘Van niets, iets maken, dan heb je al zoveel parate kennis te pakken. Wat je vroeger op de technische school ambachtelijk leerde, de kneepjes van het vak, dat verlies je nooit meer. Dat zit in je hoofd en je bedrijfsvoering. Dat geef ik die jongens zoveel mogelijk mee. Met de hand boren slijpen bijvoorbeeld. Alles is te koop tegenwoordig, maar ik kom nog uit de tijd dat je dat zelf moest slijpen, want die bepaalde gekke vorm, die was er niet. Als je ze leert zelfstandig, dat soort problemen voor enkelstuks, op te lossen, fantastisch.’ Dennis ziet dat een passieve houding zo omslaat in een actieve, ik los het zelf wel even op, houding. Hij merkt dat zijn klanten dat waarderen. ‘Extra lange, of diepe gaten, of met bepaalde toleranties op gekke plekken, breng het dan maar bij Schreuder, dan komt het wel goed.’

ISO 9001

Op dit moment is het bedrijf bezig om de ISO 9001 certificering door te voeren. ‘Dat vind ik wel een bekroning op het werk. En ik vind het ook lekker dat iedereen zijn taak kent en niet als een kip zonder kop door de tent rent. De klant weet zo wat hij verwachten kan aan voorcontrole en nacontrole. We werken hier met een buddysysteem waarbij jongens de elkaar helpen met meten. Mijn oudste zoon gaat binnenkort de meetkamer in. Hij stond op de Finetech 5-asser,, maar hij wil richting kwaliteitscontrole. Hij heeft gevoel voor passingen en geometrische verhoudingen en gaat nu dus meetrapporten maken. Dit bood ook weer een kans voor Pascal, die daardoor ook een mooie nieuwe uitdaging kon omarmen wat hij overigens fantastisch op heeft gepakt. Alles wat de deur uitgaat heeft minimaal één eindcontrole gehad.’ SMT kan dat in eigen huis en is daardoor niet afhankelijk van derden.

Draaibank

Tijdens de rondleiding door de fabriek wijst Dennis op een oude Lionet CNC-draaibank. Deze draaibank stond op een vmbo maar niemand wist hoe je hem moest bedienen. Dennis heeft een aantal docenten in acht avonden uitgelegd hoe ze met de machine om moesten gaan. Maar toen het volgende schooljaar de Lionet weer niet in gebruik kon worden genomen vanwege geldgebrek heeft hij de draaibank voor een symbolisch bedrag overgekocht zodat leerlingen tijdens snuffelstages er kunnen leren CNC-draaien. ‘Alles wat je nodig hebt voor de basis zit erop. Als je als leerlingen hier onderdelen op kan maken van een tientje en dat lukt, dan kun je opschalen naar onderdelen van 100 euro. En zo verder’, legt Dennis uit. Als het in de basis goed zit, dan is de volgende stap de Doosan met cobot. Daar maken ze hele kleine onderdelen op. Custom onderdelen voor een nagebouwde antieke Mercedes bijvoorbeeld. Weer een stap ingewikkelder wordt het op de Finetech 5-asser waar op dit moment halffabricaten voor een getijdenturbine worden gemaakt.

Weten wat je maakt

Een van de krachten van Dennis is dat hij goed weet wat hij maakt, en waarvoor zijn klant het nodig heeft. ‘Dan weten we ook of we daar nog een bijdrage kunnen leveren. Dat je op die manier meedenkt en ook geïnteresseerd bent in wat je doet en wat je klant maakt, dat wordt wel gewaardeerd.’ Dennis ziet aan een ontwerp of het nauwkeuriger is dan noodzakelijk, en of het ook op een andere, beter manier gemaakt kan worden. Dat kan namelijk weer zorgen voor een kostenbesparing.