Lijmen

Lijmen binnen de maakindustrie verwijst naar het proces van het verbinden van twee of meer materialen door middel van een kleefstof.

De kleefstoffen die in de maakindustrie worden gebruikt, variëren sterk in samenstelling en eigenschappen. Ze kunnen op basis van verschillende chemische verbindingen zijn gemaakt, zoals op basis van acrylaat, epoxy, polyurethaan en cyanoacrylaat. De keuze van de kleefstof hangt af van verschillende factoren, zoals de materialen die moeten worden verlijmd, de vereiste sterkte en duurzaamheid van de verbinding, de omgeving waarin de verbinding wordt gebruikt, en de productieprocessen die worden toegepast.

Soorten lijmen

Binnen de maakindustrie worden verschillende soorten lijmen gebruikt bij verschillende toepassingen. Hierbij kunt u denken aan:

• MethylMethAcrylaten (MMA)
• Epoxylijmen
• Acrylaten
• Cyanoacrylaten of snellijmen
• Anaeroben
• Polyurethanen of PU lijmen

Voordelen van lijmen

Lijmen biedt verschillende voordelen ten opzichte van andere verbindingsmethoden, zoals lassen, solderen of schroeven. Zo kan het gebruik van kleefstoffen leiden tot een betere gewichtsverdeling, een hogere belastbaarheid van de verbinding, een hogere bestendigheid tegen trillingen en schokken, en een betere afdichting. Daarnaast kunnen kleefstoffen worden toegepast op moeilijk te lassen materialen, zoals kunststoffen en composieten, en kunnen ze worden gebruikt om verbindingen te maken die niet zichtbaar zijn, wat esthetische voordelen oplevert.

Nadelen van lijmen

Hoewel lijmen vele voordelen biedt in de maakindustrie, zijn er ook enkele nadelen aan het gebruik van kleefstoffen. Enkele van deze nadelen zijn:

1. Oppervlaktevoorbereiding: Voor een goede hechting van de kleefstof is het belangrijk dat het oppervlak van de te verlijmen materialen goed is voorbereid. Dit kan extra tijd en kosten met zich meebrengen.
2. Uithardingstijd: Veel kleefstoffen hebben een uithardingstijd nodig voordat ze de vereiste sterkte bereiken. Dit kan de productiesnelheid beperken en extra apparatuur vereisen om de verlijmde onderdelen op hun plaats te houden tijdens het uithardingsproces.
3. Temperatuurbeperkingen: Sommige kleefstoffen zijn gevoelig voor extreme temperaturen en kunnen hun hechting verliezen of hun chemische eigenschappen veranderen bij blootstelling aan hoge of lage temperaturen.
4. Milieukwesties: Kleefstoffen kunnen soms schadelijke stoffen bevatten die milieuvervuiling kunnen veroorzaken. Er zijn echter milieuvriendelijke kleefstoffen beschikbaar die minder schadelijk zijn.
5. Reparatie: Eenmaal verlijmde materialen zijn vaak moeilijk of zelfs onmogelijk te repareren zonder de gehele verbinding te verbreken. Dit kan een nadeel zijn als reparaties nodig zijn aan de verlijmde onderdelen.

Het lijmproces

Het lijmproces kan verschillen afhankelijk van de specifieke toepassing en de gebruikte kleefstof, maar over het algemeen omvat het lijmproces de volgende stappen:

1. Oppervlaktevoorbereiding: De oppervlakken van de te verlijmen materialen moeten worden gereinigd en voorbereid om vuil, olie, vet en andere verontreinigingen te verwijderen die de hechting kunnen beïnvloeden. Dit kan worden gedaan met behulp van schuurpapier, oplosmiddelen, reinigingsmiddelen en andere technieken.
2. Aanbrengen van de kleefstof: De kleefstof wordt aangebracht op een van de oppervlakken van de te verlijmen materialen met behulp van een geschikt applicatiemiddel. Afhankelijk van de kleefstof kan dit een kwast, roller, spuitpistool of ander gereedschap zijn.
3. Samenvoegen van de materialen: De materialen worden vervolgens samengevoegd en uitgelijnd volgens de specificaties van de toepassing. In sommige gevallen kan extra druk of warmte nodig zijn om de hechting te verbeteren.
4. Uitharding: De kleefstof heeft een bepaalde uithardingstijd nodig om zijn volledige sterkte te bereiken. Afhankelijk van de kleefstof kan dit enkele minuten tot enkele dagen duren. Tijdens het uithardingsproces moet ervoor worden gezorgd dat de materialen niet bewegen of uit elkaar worden gehaald.
5. Controle van de verbinding: Na het uitharden moet de verbinding worden gecontroleerd op sterkte en kwaliteit.

Beproevingsmethoden van de lijmverbinding

Bij het keuren van lijmen en lijmverbindingen kan er onderscheid worden gemaakt in:

• Fysische beproevingsmethoden ten behoeve van het lijmmateriaal. Denk hierbij aan het beproeven van bepaalde eigenschappen van het lijmmateriaal, zoals de viscositeit, de vloei, de zuurgraad, de soortelijke massa, enzovoort.
• Mechanische/destructieve beproevingsmethoden ten behoeve van het lijmmateriaal. Dit kan zijn een schuifproef, een scheurproef, een kruipproef, enzovoort.
• Niet-destructieve beproevingsmethoden ten behoeve van de gelijmde verbinding. Denk hierbij aan beproevingsmethoden zoals visuele inspectie, het bekloppen van de gelijmde verbinding, ultrasoon onderzoek, enzovoort.
• Destructieve beproevingsmethoden ten behoeve van de gelijmde verbinding. Denk hierbij aan een trekproef, een afschuifproef, een proef op ware grootte enzovoort.