18 Jun. 2015
4 minuten
‘Het gemiddelde ziekteverzuim is deze maand 8 procent’, kreeg Squeeze van zijn secretaresse te horen die dit alles zorgvuldig bijhield. ‘Dit nog buiten de 4 procent van de medewerkers die op dit moment met een burn-out thuis zitten’. Squeeze werd er van binnen boos van. Hij wist dat zij niet werkelijk ziek waren en dat ze dus ongeoorloofd verlof namen.
Wat vooraf ging:
Aan het begin van de negentiger jaren komt een middelgroot familiebedrijf in de problemen als gevolg van de aanhoudende recessie. Twee broers, Smile en Squeeze, vormden al jaren de directie. Zij bezaten twee min of meer gelijke fabrieken. De spanningen tussen Smile en Squeeze liepen hoog op en het enige dat nog uitkomst bood, was de splitsing van het bedrijf. Wie er uiteindelijk sterker uit de crisis zou komen leek voor de omgeving wel duidelijk. Squeeze stuurde op structuur en zorgde ervoor dat alles was geregeld, hij zou zeker overleven en er een groots bedrijf van maken. Smile was daarentegen de innovator en visionair en was niet herkenbaar als de prototype directeur, mensen konden zich niet voorstellen dat hij succesvol zou kunnen zijn. Inmiddels zijn we twintig jaar verder, het is 2015 en beide fabrieken bestaan nog steeds.
Lees hier deel 21 van Smile & Squeeze
Hij maakte zich zorgen over wat dit allemaal ging kosten en hoever dit nog door zou gaan. Hij had de cijfers van het ziekteverzuim van de laatste tien jaar in een grafiek gezet en het was bijna één rechte lijn die omhoog liep. Squeeze zou overleg hebben met een arbodienst en hen vragen een ziekteverzuimonderzoek in te stellen. Dit moest stoppen, linksom of rechtsom.
Houten kerels
Op deze wijze zou hij failliet gaan. Hij dacht aan de uitspraak van zijn vader: ‘Vroeger had je houten schepen en ijzeren kerels, tegenwoordig heb je ijzeren schepen en houten kerels’. Hij kon zich er wel in vinden. Discipline en doorzettingsvermogen bestonden niet meer leek het wel. Bij het minste geringste werden ze ziek, zwak of misselijk. Gewoon gestrest van een beetje drukte.
Ziekteverzuimonderzoek
Squeeze bedacht zich dat niet alleen de kosten voor de vervanging van het personeel voor hem waren, maar ook nog eens de kosten om de uitzendkrachten adequaat te trainen om hen inzetbaar te maken. Hij was er totaal niet blij mee. Vooral ook omdat hij al die tijdelijke krachten ook nog eens moest waarschuwen voor de gevaren rond de machines om ongelukken te voorkomen. Squeeze gaf opdracht aan het secretariaat om het ziekteverzuimonderzoek uit te laten voeren en stelde dat hij alleen akkoord zou gaan als er binnen een maand een maximum van vijf procent ziekteverzuim werd gegarandeerd. Hij werd er zelf bijna gestrest van.
Gezondheidsprogramma
Smile was blij dat hij nagenoeg geen ziekteverzuim had. Hij deed dan ook geen metingen. In ziekteverzuim trainingen geloofde hij niet. Het lag echt niet aan de mensen. Er was altijd een oorzaak en die moest je aanpakken. Smile had daarentegen wel een gezondheidsprogramma ingevoerd waaronder gratis fruit voor het hele personeel. Ook adviseerde hij het personeel om vrijwillig een rondje te gaan lopen voor de maaltijd. Smile zorgde bovendien dat er alleen gezonde maaltijden werden gegeten tijdens de lunch. De oude snoepdoos werd verbannen evenals de eeuwige patat met kroket. Smile geloofde dat goed eten belangrijk was voor het welzijn van de mens.
Buiten werktijd mailen
‘Ik mail je het vanavond wel, dan kun je het direct even nakijken’ zei de verkoper van projecten. Smile knikte en wenste hem een prettige avond. Die avond werd net als altijd gewoon doorgemaild. Smile had het mailgebruik regelmatig ter discussie gesteld om stressvorming voor te zijn. Maar elke dag was er wel weer iemand die ‘s avonds gewoon doorwerkte en vrolijk aan het mailen was. Met zo’n iPad naast je op de bank deed je gewoon mee. Iedereen was geregeld met elkaar buiten werktijd aan het mailen. De werktijden stopten niet meer als je het bedrijf uitliep. Privé en zakelijk liepen geheel in elkaar over. Smile vond dat zelf geen probleem, je kunt je mail immers uitzetten. Smile was wel bang dat het de standaard zou worden, waarbij iedereen zich verplicht zou voelen om eraan deel te nemen en dat zou wel stress kunnen veroorzaken. Smile stuurde daarom regelmatig mails met de boodschap ‘Bewaar je mails tot morgen en geniet van je welverdiende avond, groet Smile’. Hij stuurde bovendien een mail aan zijn managers dat zij niet het verkeerde voorbeeld moesten geven. Voordat je het wist werd het de bedrijfscultuur en had niemand meer vrije tijd. Deze ronde werd met een grote overwinning gewonnen door Smile het was 2 – 0.
Volgende week deel 23 op vraagenaanbod.nl en in de nieuwsbrief.
Het laatste nieuws op het gebied van Safety/veiligheid in uw mailbox? Meld u nu aan voor de Safety update!