9 Jul. 2015
5 minuten
Squeeze was niet blij toen hij hoorde dat zijn team Smile had bezocht. Squeeze kon overal mee omgaan vond hij zelf, maar was zeer allergisch voor verrassingen.
Wat vooraf ging:
Aan het begin van de negentiger jaren komt een middelgroot familiebedrijf in de problemen als gevolg van de aanhoudende recessie. Twee broers, Smile en Squeeze, vormden al jaren de directie. Zij bezaten twee min of meer gelijke fabrieken. De spanningen tussen Smile en Squeeze liepen hoog op en het enige dat nog uitkomst bood, was de splitsing van het bedrijf. Wie er uiteindelijk sterker uit de crisis zou komen leek voor de omgeving wel duidelijk. Squeeze stuurde op structuur en zorgde ervoor dat alles was geregeld, hij zou zeker overleven en er een groots bedrijf van maken. Smile was daarentegen de innovator en visionair en was niet herkenbaar als de prototype directeur, mensen konden zich niet voorstellen dat hij succesvol zou kunnen zijn. Inmiddels zijn we dertig jaar verder, het is 2020 en beide fabrieken bestaan nog steeds.
Lees hier deel 24 van Smile & Squeeze
Boos liep Squeeze door de grote kamer en met lichte stemverheffing gaf hij aan er goed over na te denken wat hij zou doen met het feit dat zijn trouwe medewerkers hem ineens zo verrast hadden met een bezoek aan Smile. Hij was erdoor geraakt. De teamleden verzamelden moed en de verkoopmanager die ooit opgeleid was als advocaat nam het woord.
Samen één bedrijf
‘Squeeze, wij zijn bij Smile geweest omdat wij menen dat jullie elkaar nodig hebben. Smile was het hiermee eens en ook hij heeft problemen. Het is nu geen tijd om stoer te doen. Het gaat om overleven. Wij willen dat we met elkaar onderzoeken of we niet zoals vroeger samen met Smile één bedrijf kunnen vormen. Wij met onze efficiënte, productie en kwaliteit en zij met hun innovatie en nieuwe technologieën’.
Laatste kans
Squeeze wist niet wat hij moest doen. In zijn hoofd ging van alles om: boosheid, verlies van aanzien, angst, opluchting, hoop, weerstand, wilskracht … maar uiteindelijk kwam de ratio terug en zag Squeeze ook wel dat dit wellicht de laatste kans was op een gezonde toekomst. Squeeze speelde een groot verzet, maar in zichzelf was hij blij dat het zo liep. Zelf had hij dit nooit kunnen doen.
Energie om samen te werken
De afspraak werd geregeld en Smile en Squeeze spraken op neutraal terrein in een plaatselijk restaurant af. De broers hadden elkaar ondanks alle trots en ondanks al het machtsvertoon gedurende de jaren gemist. De eerste minuten waren zwaar voor Squeeze, maar Smile vertelde wat hij aan Squeeze had gemist en al snel was het ijs gebroken. Het was een lange tijd geleden dat iemand zijn talenten waardeerde. Squeeze lachte zowaar en dacht terug aan oude tijden. De avond was meer dan gezellig en het eten uitstekend.
De volgende dag spraken de broers af om elkaars bedrijf te bezichtigen en serieus te onderzoeken of er een fusie mogelijk was. Het werd Squeeze na de bezichtiging duidelijk dat Smile zoveel meer overlevingskracht had dan hij. Allemaal nieuwe producten, nieuwe technologieën, nieuwe markten en een pand dat paste bij deze tijd. Squeeze herkende de moderne aanpak en wist dat hij dit echt miste. Squeeze moest toegeven dat zijn uitgangspunten van vroeger niet meer overeenkwamen met de behoeftes van nu. Na het bezoek in de fabriek van Squeeze moest Smile toegeven dat bij Squeeze alles gestructureerd en georganiseerd verliep, de productie was op orde en de mensen werkten gedisciplineerd. De rondgang eindigde met een lange wandeling, pratend over de jaren die voorbij waren gegleden. Zowel Smile als Squeeze kregen energie om samen te werken. Smile zag bij Squeeze dat hij met een aantal nieuwe producten de fabriek weer leven in kon blazen en Squeeze wist zeker dat hij bij Smile de nodige structuur kon brengen.
Andere kwaliteiten
Squeeze vertelde zijn broer dat hij met name het ondernemerschap van Smile indrukwekkend vond en gebruikte zelfs het woord jaloersmakend. Smile prees zijn broer voor zijn discipline en de kracht om te blijven focussen. Zijn volharding in alle verbeteringen die geleid hadden tot de kwaliteit, hetgeen zijn bedrijf om bekend stond. Zij bespraken het duel van oude normen, de veranderende normen en de nieuwe normen. Ze waren het er over eens: Squeeze was beter in operatie, beheersing, controle, borging en kwaliteit en in taakgericht leiderschap, terwijl Smile beter was in visievorming, strategie, innovatie en coachend leiderschap.
Tweede man
Squeeze stuurde het liefst op zekerheid en wist dat hij af en toe veel te kritisch was geweest met zijn rationele benadering op innovatieve voorstellen. Hij had plannen afgekeurd die achteraf succesvol hadden kunnen zijn en hij had plannen doorgevoerd die geresulteerd hadden in weerstand en verlies. Hij besefte dat zijn wijze van sturing als topman voortkwam uit zijn eigen angst voor verandering en dat was niet erg logisch en ook niet gewenst in tijden waarin alles veranderd en innovatie noodzakelijk is. In zekere zin was hij dus zelf een risico voor zijn eigen organisatie. Hij besefte dat hij beter kon gaan fungeren als tweede man en als het geweten van een veranderende organisatie in plaats van zelf sturing te geven als eerste man. Hij was veel beter in de borging van kennis en kwaliteit dan in innovatie. Squeeze had zijn besluit al genomen en was klaar voor een nieuwe stap. Nu maar hopen dat Smile er ook gereed voor was, anders bleef alles hetzelfde.
Volgende week deel 26 op vraagenaanbod.nl en in de nieuwsbrief.
Het laatste nieuws op het gebied van Safety/veiligheid in uw mailbox? Meld u nu aan voor de Safety update!