Smile & Squeeze 6: ‘Dreiging en verloop van mensen’

Wat vooraf ging:

Aan het begin van de negentiger jaren komt een middelgroot familiebedrijf in de problemen als gevolg van de aanhoudende recessie. Twee broers, Smile en Squeeze, vormden al jaren de directie. Zij bezaten twee min of meer gelijke fabrieken. De spanningen tussen Smile en Squeeze liepen hoog op en het enige dat nog uitkomst bood, was de splitsing van het bedrijf. Wie er uiteindelijk sterker uit de crisis zou komen leek voor de omgeving wel duidelijk. Squeeze stuurde op structuur en zorgde ervoor dat alles was geregeld, hij zou zeker overleven en er een groots bedrijf van maken. Smile was daarentegen de innovator en visionair en was niet herkenbaar als de prototype directeur, mensen konden zich niet voorstellen dat hij succesvol zou kunnen zijn. Eerder week kwam Squeeze met 1-0 voor te staan, omdat hij de financiering bij de bank makkelijk rond kreeg en Smile niet. Voirige week was het juist Smile die vertrouwen oogstte, hij had geluisterd, vertrouwen uitgestraald en goed gecommuniceerd naar het personeel over zijn plannen. Het was 1 – 1 geworden.

Lees hier deel 5 van Smile & Squeeze

‘Het maakt niet uit wat er gedaan moet worden, maar wij krijgen altijd de schuld. Het is nooit genoeg, als we een fout maken moeten we dat in onze eigen tijd oplossen, maar als het materiaal waarmee we moeten werken niet goed is, mogen we niet klagen. Het is gewoon oneerlijk. Daarnaast controleren ze ons elke dag hoeveel keer we naar het toilet gaan en hoe vaak we roken. Volgens mij scannen ze ook onze mail. Ik begrijp dat we allemaal moeten presteren, maar enig vertrouwen mag best worden getoond. Het erge is dat ik nu al een paar keer echt ziek ben geweest. Ik ben toch maar gaan werken met pijn in mijn lichaam, omdat ik weet dat ze me eruit gooien als ik niet presteer. Elke dag kijk ik tegenwoordig naar andere banen. Als er een kans is, ben ik weg want dit wordt nog eens mijn dood.’

Mededeling

Squeeze raakte op de hoogte van alle onrust via zijn trouwe secretaresse die tijdens de lunch of in de pauzes altijd wel iets opving. Squeeze had als antwoord op de onzekerheid van het personeel een mededeling laten sturen door zijn secretaresse. ‘Medewerkers die zich inspannen en voldoende output leveren met de juiste kwaliteit hoeven geen angst te hebben voor hun baan’. Het feit dat hij dit nu eens duidelijk op papier kon zetten, gaf Squeeze een goed gevoel en hij bedacht dat hij hiermee veel mensen van hun angst had kunnen bevrijden en tegelijkertijd de anderen had kunnen aansporen. Squeeze dacht dat hij hier goed aan had gedaan.

Mond dicht en werken

Het tegendeel was echter waar. Het tumult ontstond direct bij de balie waar alle postbakjes stonden en waar de memo’s op naam verspreid waren. ‘Als je dus niet de juiste output levert of niet de juiste kwaliteit, kun je dus gaan. ‘Pfff’ of ‘Belachelijk’ klonk het in de ruimte. De medewerkers klaagden steen en been. De dagen erna werd er minder geproduceerd. Desalniettemin werd al snel het vertrouwde leven weer opgepakt. Mond dicht en gewoon hard werken.

Ook klachten bij Smile

Het kon niet uitblijven of de berichten over de betreffende memo bereikten de rechter fabriek van Smile. Smile ontving ook wel klachten, maar deze werden meestal direct aan hem verteld en waren geheel anders van aard. Deze gingen over de planning en over het feit dat sommige zaken niet geregeld zouden zijn. Het personeel vond dat er geen planning was en dat de opdrachten uit de lucht leken te vallen met de mededeling dat het gisteren al gereed had moeten zijn. Eén van de medewerkers klaagde: ‘Ik vind het leuk om hard te werken, maar ik heb er een hekel aan als ze in mijn nek staan te hijgen als ik niet snel genoeg opschiet’. Een andere collega klaagde ook bij Smile over het feit dat veel zaken niet op hun plek stonden, dat de planning niet goed was en dat de anderen niet voldoende hielpen. De boodschap van beiden was duidelijk. Het werk verliep ongestructureerd en het personeel had onvoldoende duidelijkheid.

Brainstormsessie met personeel

Smile vroeg het personeel wat hij zou moeten doen om het werk te verduidelijken en te verbeteren. Hij had dit nog maar net gezegd of de suggesties vlogen door de lucht. Het personeel wilde meer feedback en betrokkenheid. Dit laatste zowel bij de planning als bij de orderintake. Smile had hier nog nooit bij stil gestaan aangezien hij juist alle planning en alle kwaliteitsaspecten buiten zijn scope had kunnen houden. Smile beloofde verbeteringen door te voeren, maar wist niet hoe hij dat moest doen. Hij vroeg aan het personeel of ze bij de verbetering betrokken wilden zijn en hem wilden helpen te verbeteren. Samen werd er een start gemaakt met een brainstormsessie. Over de verbeterpunten waren ze het al snel eens en ook over het feit dat deze verbeteringen tijd zouden kosten om te verwezenlijken. Samen beloofden ze de voorgenomen verbeteringen door te voeren. Ze spraken af elkaar direct erop aan te spreken als er weer onduidelijkheid zou ontstaan of er te weinig inzicht was.

Squeeze staat voor

Van beide kanten was er een echte verbeterintentie. Ondanks alle goede bedoelingen was het echter voor iedereen moeilijk om de afspraken ook daadwerkelijk na te leven. Smile kreeg niet al zijn mensen mee en aan het eind van de maand kreeg hij twee ontslagbrieven van collega’s. Zij waren de interne focus zat en hadden voor zichzelf besloten zelfstandig verder te gaan. Smile verloor ondanks alle goede intenties. Zowel Smile als Squeeze dachten dat de werkelijkheid anders in elkaar zat. Echter zorgde de duidelijkheid bij Squeeze ervoor dat iedereen wist waar hij of zij aan toe was. Dit resulteerde in rust en productiviteit. Het was nu 1- 2 voor Squeeze.

Volgende week donderdag deel 7 op vraagenaanbod.nl en in de nieuwsbrief.

Het laatste nieuws op het gebied van Safety/veiligeheid in uw mailbox? Meld u nu aan voor de Safety update!