5 mrt. 2015
3 minuten
Smile maakt zich boos, omdat iedereen klaarblijkelijk zomaar iets doet. ‘Jullie denken niet na, zegt Smile provocerend tegen zijn manager productie en assistent. ‘Als je verantwoordelijk bent voor de productie moet je natuurlijk wel zorgen voor de juiste toevoer’. De manager van de productie kwam meteen in opstand. ‘Ja, kom op zeg! Ik heb aangegeven wat ik wil hebben en hoe laat. Ik heb zelfs aangegeven waar ik de materialen wil hebben’. Het is weer zo’n voorbeeld waarbij zaken ondanks alle goede bedoelingen fout lopen.
Wat vooraf ging:
Aan het begin van de negentiger jaren komt een middelgroot familiebedrijf in de problemen als gevolg van de aanhoudende recessie. Twee broers, Smile en Squeeze, vormden al jaren de directie. Zij bezaten twee min of meer gelijke fabrieken. De spanningen tussen Smile en Squeeze liepen hoog op en het enige dat nog uitkomst bood, was de splitsing van het bedrijf. Wie er uiteindelijk sterker uit de crisis zou komen leek voor de omgeving wel duidelijk. Squeeze stuurde op structuur en zorgde ervoor dat alles was geregeld, hij zou zeker overleven en er een groots bedrijf van maken. Smile was daarentegen de innovator en visionair en was niet herkenbaar als de prototype directeur, mensen konden zich niet voorstellen dat hij succesvol zou kunnen zijn.
Lees hier deel 8 van Smile & Squeeze
Smile begreep nu opeens dat ze Squeeze misten. Smile moest dit probleem oplossen voordat het zou escaleren. Dit probleem zat natuurlijk niet alleen bij de productie, dit zat op alle niveaus. In feite was er geen echt kwaliteitssysteem en deed iedereen maar wat hij of zij dacht dat goed was. Alles moest op elkaar zijn afgestemd, overwogen en overeengekomen. Maar wie wilde dit probleem hier aanpakken? Smile keek rond op zoek naar iemand die dit kon doen. De lichaamstaal van de medewerkers was overduidelijk. De mensen die eerst nog nieuwsgierig waren, probeerden vooral niet op te vallen of waren al bezig om voorzichtig weg te kijken. Een enkeling verontschuldigde zich omdat hij in de verte een telefoon hoorde overgaan.
Geen procedures of beperkende regels
Smile begreep maar al te goed dat iedereen er een hekel aan had. Hij had er zelf ook problemen mee. Maar juist daarom accepteerde hij van anderen dat zij geen gebruik maakten van stringente procedures. Smile verloor doorgaans zijn humeur als hij maar even aan procedures en of beperkende regels dacht. Natuurlijk was dit de oorzaak waardoor het voor Smile heel lastig was om een hoge kwaliteit te borgen in zijn organisatie.
Kwaliteitsmanager
Squeeze had geen enkel probleem met kwaliteit. Hij werkte met zijn kwaliteitsmanager aan de invoering van Six-Sigma. Een uitgebreid kwaliteitsprogramma bedacht door Motorola en bekend gemaakt door Jack Welch van General Electric die daar zeer succesvol mee was. Natuurlijk was hij in dit programma de ‘black belt’ en de manager van het totale programma. Squeeze wilde zijn ervaring met Total Quality Control in een strakker keurslijf steken en wist dat het Six-Sigma programma daar de juiste invulling voor was; 3,4 fouten per miljoen handelingen. Dat was zijn nieuwe doel. Hij zou iedereen duidelijk maken dat fouten maken niet meer geaccepteerd kon worden. Tijden veranderden en de lat moest echt hoger worden gelegd.
Punt voor Squeeze
Squeeze moest inwendig lachen en genoot alleen al van de gedachte dat alles zou verlopen zoals hij wilde. Op kwaliteit en op control versloeg hij Smile met één vinger. De medewerkers van Squeeze waren maar wat blij met de hoge kwaliteit en het feit dat alles vast lag. Duidelijkheid en zekerheid voor alles.
Opnieuw een punt voor Squeeze. De stand werd 2 – 4.
Volgende week donderdag deel 10 op vraagenaanbod.nl en in de nieuwsbrief.
Het laatste nieuws op het gebied van Safety/veiligeheid in uw mailbox? Meld u nu aan voor de Safety update!