Ondanks een daling van de staalprijs op de internationale markt met 50 procent, krijgen de – Belgische – staalbedrijven gemiddeld slechts een korting van 25 procent. Ongeveer de helft van de bedrijven heeft te dure voorraden en 35 procent zit vast aan contracten met duurdere prijzen. De staalindustrie lijkt er echter alles aan te doen om de staalprijs kunstmatig hoog te houden.
Dat stelt Agoria, de branche-organisatie voor de technologische industrie in Belgie, na een onderzoek onder de staalverwerkende bedrijven in haar ledenkring die samen werk bieden aan 100.000 mensen. Agoria roept de staalindustrie dan ook op ‘een realistischere houding aan te nemen’. Directeur Theo Koster van Nevat kan niet direct beoordelen of de problemen in ons land net zo liggen: ‘De prijzen op de staalmarkt zijn gedaald maar hoe sterk is minder duidelijk. Veel staalafnemers onder onze leden zijn wel gefrustreerd over het feit dat ze weinig invloed hebben op de staalprijs, dat is een mondiaal gegeven waar je gewoon mee moet leven. Dat roept wel eens een gevoel van onbehagen op.’
Door de economische crisis is de vraag naar staal volgens Agoria met gemiddeld 30 procent gedaald. Ongeveer 65 procent van de bedrijven voorspelt bovendien dat de staalvraag de komende maanden verder zal inzakken. ‘Op de internationale spotmarkt zijn de prijzen in enkele maanden met de helft gedaald, maar dat merken de staalverwerkende bedrijven raar genoeg niet. Zij betalen wel minder, maar de prijs daalde voor hen gemiddeld slechts met een kwart,’ aldus Patrick van den Bossche, directeur metalen van Agoria.
‘De staalindustrie doet er alles aan om de staalprijs kunstmatig hoog te houden. Zo is het niet duidelijk of de zware productiedalingen van de Europese staalindustrie met gemiddeld 45 procent echt in verhouding staan tot de daling van de staalvraag. Dit kan er op een bepaald moment voor zorgen dat de staalprijs weer ontspoort zoals voor de zomer 2008, net voor het uitbreken van de economische crisis,’ stelt Van den Bossche.
Ook zijn er bedrijven die nog opgescheept zitten met voorraden van duurder staal en langlopende contracten. Een dubbel zware situatie, want de klanten van deze bedrijven vragen ook prijsdalingen. Van den Bossche: ‘Maar door de houding van de staalindustrie kunnen onze bedrijven de prijsdalingen van het staal op de spotmarkt nog niet doorrekenen aan hun klanten. De zeer sterke prijsstijgingen voor de zomer 2008, die staalgebruikers moesten slikken, waren onverantwoord en doen de klap van de economische crisis in de staalsector dubbel zo hard aankomen.’