Veel bouwprojecten liggen op dit moment stil vanwege het ‘Programma Aanpak Stikstof’, we moeten op de weg blijkbaar zachter gaan rijden om in de bouw weer gas te kunnen geven. Als MCB merken we zelf ook de gevolgen van de stikstofwet: onze geplande uitbreiding is uitgesteld, wat betekent dat de inrichting en machines die erin gepland waren ook worden vertraagd. Een beeld dat we terugzien bij onze klanten, want ondanks dat we relatief weinig aan de bouw leveren zijn veel van onze klanten daar wel van afhankelijk.
Verder is het beeld bij onze klanten nog steeds positief, wat werd bevestigd tijdens een recente bijeenkomst met klanten. In augustus was het opvallend stil, maar in september zaten de orderstromen opeens weer op het niveau van voor de vakantie. Eén klant zei het treffend: ‘Ik doe 20 procent minder dan vorig jaar, maar gelukkig zijn we nu ook niet meer continu aan het overwerken. Want dat hollen en stilstaan levert je echt niet meer winst op.’
De stikstofwet heeft ook impact op lange producten van staal, die een belangrijke afzetmarkt heeft in de bouw en daaraan gerelateerde markten als bouwhekken, balkonhekken, staalconstructies en kantoormeubelen. Maar wat in het vat zit verzuurt niet. Er is Nederland nog steeds grote behoefte aan woningen en bedrijfspanden. De neerwaartse trend in de prijsontwikkeling van zowel buis (deels gerelateerd aan prijsontwikkelingen van coils) als stafmateriaal -met name in blank, erg afhankelijk van de automotive- lijken zich door te zetten.
Ook grote afnemers van stalen platen, zoals producenten van luchtkanalen, zien dat reeds geboekte projecten naar achteren worden verschoven.
Orderportefeuilles zijn nog steeds redelijk goed gevuld, maar het uitstellen van opdrachten leidt tot gaten in de productieplanning. Vanwege de onbalans tussen kostprijs en verkoopprijs trachten fabrieken capaciteit te reduceren door o.a. onderhoud te plannen. Aan importzijde zien we met name op koudgewalste producten een toenemende activiteit. Al met al blijft de inkoopmarkt instabiel en moeilijk te voorspellen.
De aluminiummarkt doet het tamelijk goed; de orderportefeuille is goed gevuld en de vraag is evenwichtig. Uit sectoren als semiconductors en machinebouw is de vraag wat getemperd: er zijn wat grote bedrijven bezig met herstructureringen, dus merken we dat daar op het moment vooral intern gefocust wordt. De aluminiumontwikkeling is stabiel te noemen, waardoor we rust bij klanten kunnen creëren en contracten af kunnen sluiten. Een goede horizon dus, ook voor de klant.
RVS is volop in beweging, de prijs van het nikkel is sterk gestegen sinds de aankondiging van Indonesië dat ze al in 2020 willen stoppen met de export van onbewerkt nikkelerts. Normaal dalen grondstofprijzen na dergelijke berichtgevingen weer vrij snel, maar de prijs blijft vooralsnog hoog omdat er -vooral door China- nu veel vraag is naar nikkel voor de productie van RVS en voor batterijen voor elektrische auto’s. Aziatische landen lijken te hamsteren en speculanten lijken snel geld te willen verdienen, ontwikkelingen die je in de Europese RVS-markt maar moet accepteren. De Europese RVS-fabrieken hebben het met de matige vraag in Europa daarom zwaar, zeker degenen die alleen commodities maken. De beschermende maatregelen uit Brussel zijn te ruim en helpt ze onvoldoende.
Het is moeilijk te voorspellen hoe de markt voor ze zal ontwikkelen, maar ‘verstikkend’ zal het hopelijk niet worden.
Erik Spikmans, MCB Nederland
Reageren?
redactie@vraagenaanbod.nl