1 dec. 2022
1 minuut
De Nederlandse maakindustrie heeft te maken met sterk stijgende kosten. Uiteraard doel ik hierbij op de stijgende prijzen voor energie. Deze hebben een enorme impact op de kostprijs product.
De verwachting is dat de aanhoudende hoge energieprijzen de industriële productie tot in 2023 drukken. Er is inmiddels wel een verruimde TEK-regeling voor het energieintensieve MKB maar hier kan de chemische- en de basismetaalindustrie geen beroep op doen. Een zeer ongewenste situatie die tot gevolg heeft dat meerdere internationale industrie ondernemingen productie hebben verplaatst naar het buitenland, hebben afgeschaald of zelfs deels hebben stopgezet.
Hiernaast hebben we te maken met een afkoelende internationale economie. Ook dit heeft zijn invloed op de productiebedrijven. Al met al een niet al te rooskleurig beeld voor de nabije toekomst. Daarentegen staat overigens wel dat de orderboeken nog aardig zijn gevuld. Dus daar ligt het niet aan. Hoe ga je hier nu als ondernemer mee om. Je kunt uiteraard de hogere kosten doorberekenen aan de klanten. Maar wat als je de prijzen in het verleden al hebt vastgesteld. Dan moet je hier maar mee zien te dealen.
Wat een eventuele oplossing zou kunnen zijn, is produceren in de daluren. Maar lukt het om je medewerkers tijdens deze daluren wel te laten werken. Ik denk dat dit een heel lastig verhaal wordt.
Rolf Elling, hoofdredacteur
