Amsterdam
6 Jun. 2019
3 minuten
Short term pain, long term gain. Kort samengevat is dit het lot voor producenten in de kopermarkt. De koperprijs staat momenteel sterk onder invloed van de onderhandeling tussen de VS en China. Waar Dr. Copper voorheen als barometer gold voor de conjunctuur, is het voor nu even een graadmeter van de voortgang in de handelsbesprekingen. De prijs daalt zodra het pessimisme over een handelsakkoord toeneemt, en vice versa.
Ik denk echter dat op de wat langere termijn de vooruitzichten voor de kopermarkt gunstig blijven, ongeacht de op handen zijnde handelsoorlog. Daar heb ik drie argumenten voor.
Slinkende aanvoer van koperertsen
Mijnbouwers in de kopermarkt weten het al langer: wie succesvol wil zijn, moet vooral nadenken over de lange termijn. De koperkoek raakt langzaamaan op. Veel mijnen die aan het begin van de twintigste eeuw operationeel werden, hebben decennia lang goede kwaliteit ertsen opgeleverd. De economische levensduur van een groot deel van deze mijnen is echter ten einde. De kwaliteit van de ertsen neemt af, het wordt steeds lastiger om de ertsen te delven en de kosten nemen alleen maar toe. Investeren in nieuwe mijnen – de zogenoemde ‘greenfield’ projecten – is dus noodzakelijk om aan de groeiende vraag naar koper te blijven voldoen. Dat vergt echter een strakke planning. Het proces van het verkrijgen van de licentie voor het mijnen tot aan het volledig operationeel zijn van een mijn duurt gemiddeld genomen namelijk zo’n tien jaar. Bij koper is die termijn nog iets langer. Voordat een kopermijn volledig operationeel is, kunnen zomaar twintig jaar voorbij gaan. Het vergt meer grondboringen, meer landbewerkingen, meer consultaties en ook meer kapitaal. Daarnaast liggen de ‘greenfield’ projecten niet voor het oprapen. Dat brengt mij bij het tweede argument.
Kopererts is schaars
Het United States Geological Survey (USGS) becijfert voor veel mineralen hoeveel reserves er nog beschikbaar zijn. En die cijfers liegen er niet om. Met de huidige werkvoorraad van mijnbouwbedrijven (dat is de hoeveelheid bewezen en geïdentificeerde koperertsenvoorraden in de aardkorst) bij de jaarlijkse mijnproductie heeft de wereld nog voor veertig jaar aan ertsen beschikbaar. Dat is niet veel. Dit zijn de reserves die economisch rendabel zijn om te ontginnen bij de huidige prijs. Daarnaast zitten er nog onbewezen reserves in de aardkorst. Daarvan heeft het USGS een schatting gemaakt, maar voor deze reserves geldt dat het voorlopig economisch niet haalbaar is om deze te ontginnen. Kopererts blijft nog steeds relatief schaars, ook als we deze reserves meetellen. Zeker bij een aanhoudende groei van de vraag. Daarmee kom ik uit op mijn derde argument.
Vraag naar koper groeit door
De sterkere groei van de vraag naar koper ten opzichte van de groei in het aanbod, zorgt ervoor dat de komende jaren de kopermarkt met tekorten te maken krijgt. De totale voorraden nemen bovendien jaarlijks af en in 2020 hebben we zo’n vier tot vijf weken consumptie beschikbaar. Ook dat is niet veel. De trend tot verdere elektrificatie van de samenleving en urbanisatie zorgt voor een goede basis. Zo gaat de groei in de verkopen van de elektrische auto voor veel extra vraag naar koper zorgen de komende jaren. En ook de investeringen in het elektriciteitsnetwerk wereldwijd houdt het groeitempo van de vraag naar koper op peil. China heeft hierin natuurlijk een belangrijk aandeel. Ik denk dat de vraag vanuit China naar koper hoog blijft. De ontwikkelingen in dit land blijven op de lange termijn de doorslaggevende factor voor de kopermarkt.
Casper Burgering, ABN AMRO
Reageren?
redactie@vraagenaanbod.nl
Anderen lazen ook
