Column Casper Burgering: ‘Lood om oud ijzer in aluminiummarkt’

De marktdynamiek is tegenwoordig echter laag. De aluminiumprijs aan de Londen Metal Exchange (LME) bereikte begin januari USD 1.799 per ton, zijn laagste punt in twee jaar tijd. Sindsdien heeft de prijs moeite om te herstellen. Wat schuilt er achter deze lage dynamiek?

‘Steek geen vuur aan dat je niet kunt doven’ (Chinese wijsheid) 

De mondiale productie van aluminium groeide maar marginaal begin 2019. Over januari en februari nam de output met amper één procent toe op jaarbasis. De sterkste groei van de output vond plaats in Noord-Amerika. Door de verhoogde importtarieven in de VS nam de productie in deze regio met meer dan twee procent toe. De output in China, waar bijna zestig procent van de mondiale productie plaatsvindt, groeide met bijna twee procent. Dit lage groeitempo in China is vooral het gevolg van overheidsbeleid. In de Chinese winter wordt vanwege het milieu en de leefbaarheid de uitstoot van de zware industrie aan banden gelegd.

Ondanks de beperkte toename van het mondiale aanbod in de eerste twee maanden van 2019, blijft de beschikbaarheid van aluminium hoog. Nog steeds wordt er teveel geproduceerd (met name in China) en nog steeds zijn de voorraden hoog (met name in China). En het afstoten en sluiten van capaciteit in China gaat niet zonder slag of stoot. De belangen zijn simpelweg te groot. Het lijkt erop dat de Chinezen met de ongebreidelde capaciteitsgroei in de afgelopen jaren een vuur hebben aangestoken die ze niet eenvoudig kunnen doven. Daarnaast zit in de aardkorst genoeg bauxiet verborgen voor honderden jaren aluminiumproductie. Dit alles houdt de beweeglijkheid in de prijs laag.

‘Vaak moet er iets gebeuren voordat er iets gebeurt’ (Cruijff wijsheid)

Vorig jaar stond de prijs nog onder invloed van beleidsmaatregelen, met name uit de VS. Zo introduceerde Trump niet alleen importtarieven op aluminium, maar ook de sancties van de VS op Rusland zorgde voor veel beweeglijkheid in de prijs. De rust is teruggekeerd en de markt is in afwachting van de uitkomst van de handelsbesprekingen. Een positief onderhandelingsresultaat zal zorgen voor prijsherstel, hoewel een flink deel van het positivisme al is ingeprijsd. Een negatief resultaat levert prijsdruk op. Dit ligt niet voor de hand, maar in het Trumptijdperk moet je overal rekening mee houden. Dat betekent dat de prijs van aluminium na het onderhandelingsresultaat weer vooral zijn kleur krijgt richting eind 2019 via de meer fundamentele indicatoren. Denk hierbij aan de balans tussen vraag en aanbod (tekort), niveau van de voorraden (hoog), de trend in de olieprijs (hoger), bewegingen in de dollar (zwakker) en de mondiale economische groei (afkoeling).

Maar dat brengt per saldo geen prijsverbetering. Want zolang er genoeg aluminium is, blijft de prijs relatief laag. En iedereen weet dat het probleem in China ligt. Daar wordt nog steeds te weinig capaciteit gesloten en teveel nieuwe faciliteiten gebouwd. Er moet dus vooral iets in China gebeuren, voordat er iets in de mondiale aluminiummarkt gebeurt.

Casper Burgering, ABN AMRO

Reageren?
redactie@vraagenaanbod.nl