De handelsoorlog tussen China en de VS was natuurlijk ‘the talk of the town’. Die gaat geen enkele winnaar opleveren en leidt alleen maar tot schade, waarbij ook de industriële metaalmarkten niet worden ontzien. Maar het gaat verder dan alleen de handelsoorlog. Het gaat ook om de Chinese honger naar bedrijfskennis op het gebied van technologie en intellectueel eigendom en andere investeringen van China in cruciale sectoren in de VS. Op geopolitiek gebied lopen de spanningen ook op met militaire spierballentaal en claims van China in de Zuid-Chinese zee. Bovendien zint het China niet dat de VS en Taiwan zo’n goede relatie onderhouden. Dit alles voedt de economische onzekerheid, verslechtert het sentiment en heeft een drukkend effect op metaalprijzen.
Het goede nieuws is dat de basis vooralsnog goed is. De economie in de VS draait op volle toeren en de groei in Europa en China valt in het geheel niet tegen. Het krappere monetaire beleid van de Amerikaanse Federal Reserve (Fed) is echter een factor om rekening mee te houden. Renteverhogingen in de VS leiden tot een sterkere dollar, met een neerwaarts effect op metaalprijzen tot gevolg. Minstens zo belangrijk is de transitie van de Chinese economie. Voorheen leunde de economie vooral op de groei van de investeringen. Maar nu is de Chinese overheid de economie aan het omvormen naar een meer duurzame economie gebaseerd op consumptie. Deze zogenoemde ‘rebalancing act’ gaat gepaard met een afzwakking van de economische groei. Parallel daaraan neemt de groei van de Chinese vraag naar industriële metalen af.
De transitie van het Chinese economisch model mag de groei dan drukken, het niveau van de totale investeringen blijft voorlopig hoog. Neem het Belt & Road-initiatief (BRI) van China. Dit megaproject wordt ook wel de Nieuwe Zijderoute genoemd en is gelanceerd om China met Europa, Afrika en de rest van Azië te verbinden door middel van infrastructurele investeringen ter grootte van 1 biljoen dollar. Hier zijn 70 landen bij betrokken, goed voor 65% van de wereldbevolking. Om dit te realiseren is veel metaal nodig en dat houdt de mondiale groei van de vraag naar industriële metalen de komende jaren op peil.
Uiteindelijk gaan de meer fundamentele krachten ook weer grip op de prijstrends krijgen. Met name de aanbodkant zal in de aandacht komen te staan, want daar vinden de komende tijd de meeste ontwikkelingen plaats. Ik denk dan vooral aan mijnsluitingen, capaciteitsreducties, stakingen, exportbeperkingen en andere overheidsreguleringen. Dat gaat veel meer het spel in 2019 bepalen.
Het gebruik van robots in fabrieken over de hele wereld blijft in hoog tempo doorgaan:…
Het aantal vacatures nam in het derde kwartaal af met vijfduizend en het aantal werklozen…
De Koninklijke Marine staat voor de uitdaging om zijn vloot te onderhouden, waar die zich…
Soms sta je raar te kijken. Op een gewone dinsdagochtend zei mijn secretaresse dat ze…
Uit onderzoek van Reichelt Elektronik blijkt dat ruim 45 procent van de bedrijven van plan is binnen…
Jörg Machines, fabrikant van plaatbewerkingsmachines, opent in februari 2025 opnieuw haar deuren voor een exclusieve…