Column: Het is soms om het even of toch niet

Dit gegeven werd nogal fors benadrukt, terwijl het voor mij toch een logische keuze is. De politiek, democratisch gekozen door ons allemaal, heeft toch een beetje aan daadkracht verloren. Bovendien ‘spelen’ ze met andermans, ons, geld.

En de dames en heren politici kunnen ook zomaar ineens weer helemaal uit beeld zijn. Kijk bijvoorbeeld maar eens naar het vorige kabinet dat voortijdig struikelde over de verlenging van de missie in Uruzgan. Iedereen – vriend en vijand – was toentertijd lovend over onze minister van financiën Wouter Bos met zijn daadkrachtige optreden tijdens de dreigende teloorgang van diverse banken.

In maart 2010, een paar weken na de val van Balkenende IV, (Jan Peter is inmiddels hoogleraar Governance, Institutions and Internationalisation is aan de Erasmus Universiteit Rotterdam) maakte Bos echter plotsklaps bekend dat hij de politiek voor gezien hield. Maar wat gebeurt er met negen van de tien politici die Den Haag vaarwel zeggen? Juist, ze keren terug in het bedrijfsleven.

Hoezo heeft het publiek meer vertrouwen in de bedrijven dan in de politiek. In diverse gevallen blijft het om het even, vindt u ook niet?

Maar enfin, het is natuurlijk wel zo dat de gewezen politici niet kiezen – of worden gevraagd – voor de mkb-bedrijven. Het zijn de multinationals waar ze aan de bak moeten. De Shell, de KLM, de KPMG, noem ze allemaal maar op. En ook hier blijven onze voormalige toppers in de politiek soms niet echt langdurig werkzaam.

Dan het ‘echte’ bedrijfsleven en de ondernemers pur sang zoals we vaak tegenkomen bij veel bedrijven in de maakindustrie. Dat zijn de ondernemers die vaak hun eigen bedrijf vanaf ‘nul’ hebben opgebouwd. Hierin mag, nee moet, het publiek vertrouwen hebben.

?

?

Rolf Elling, hoofdredacteur

Reageren?

E-mail: rolfelling@vraagenaanbod.nl

Via twitter: vena_Rolf