Column Joachim Driessen: De begrafenis

Soms zit het even niet mee en dan doel ik niet op ons nieuwe kabinet of die innovatie, die even niet zo uitpakte als gedacht. Nee, het persoonlijk drama van als een medewerker overlijdt.

Het overkwam me voor het eerst toen ik een jaar of 30 was en leiding gaf aan 900 productiemedewerkers, waarvan één overleed. Paniek. Wat nu. De groepsleider over de rooie en ik had geen idee. Ik belde een oudere ervaren collega van een andere vestiging. Dat hielp. Ik moest bellen met de nabestaande (in dit geval zijn vrouw), een advertentie, krans of bloemen aanbieden, vragen om langs te komen en of we namens de werkgever iets moesten zeggen op de uitvaart en in ieder geval gaan. Al die jaren ben ik dat zo blijven doen met wisselende antwoorden. Het went niet, het blijft zwaar.

Op een uitvaart voel je je wat verloren. Aangekeken door familie zo van wie is die man in pak? Vaak kende ik de medewerker maar een beetje, soms alleen van gezicht en naam, maar van zijn of haar persoonlijk leven eigenlijk heel weinig tot niets. Tijdens de uitvaart hoor je de verhalen aan en naderhand praat je wat met collega’s en condoleert te familie. Soms is je gevraagd wat te zeggen en dan voel je de rest van het gezelschap zich afvragen wat mij het recht geeft te spreken. Wat doe ik hier vroeg ik me vaak af. Totdat een medewerker me eens naderhand aansprak en vertelde hoe het team het gewaardeerd had dat ik er was. Ze hadden het erover gehad en vonden het respectvol dat ik er was om de collega’s te steunen. Dus blijf ik het zo doen.

Andersom komt helaas ook voor. Een dierbare uit mijn eigen omgeving overlijdt en de werkgever komt. Ook dan komt er wel eens kritiek uit mijn omgeving wat zo iemand daar doet. Hij of zij is daar niet voor ons, leg ik dan uit, maar wel voor de collega’s van de overledene. Zij werkten vaak lang en dagelijks met hem of haar samen en de baas is er om hen te steunen. Dat verdient respect.

Er is geen handboek voor hoe je je als werkgever opstelt bij het overlijden van een collega. Het is en blijft een gevoelskwestie. Maar aandacht vanuit de hoogste baas is voor mij cruciaal in het verwerkingsproces van de medewerkers.

Joachim Driessen,

onafhankelijk adviseur

Reageren?

E-mail: redactie@vraagenaanbod.nl