Zo’n 15 jaar geleden werd ik ondernemer. Deze rubriek gaat over mijn ervaringen als CEO van een grote corporate naar ondernemer met een management buy out. Ik had het geluk dat ik mijn eerste onderneming startte met een compagnon. Zij was de business-unitmanager van de buy out unit, ik was daar CEO. Het had voordelen, dat we elkaar goed kenden. Ook nadelen. Eerst was ik haar baas, nu haar compagnon.
Geen bazen meer hebben was voor ons beide een verademing. Het betekende wel dat we het samen moesten rooien. Geen scheidsrechter meer via onze bazen als het even niet ging, geen mogelijkheid tot ontslag of vertrek. Afhankelijk van elkaar. Om problemen voor te zijn hebben van onze wittebroodsweken een gezamenlijke coach aangesteld om een gezonde werkrelatie te borgen. Alix Royer (www.reflexies.com) sprak periodiek met ons afzonderlijk en gezamenlijk om mogelijke irritaties voor te blijven en verschillen te overbruggen.
Ook als je geen compagnon hebt, is het organiseren van feedback van belang. Het voordeel voor een ondernemer is dat je geen jaarlijkse beoordelingsgesprekken meer te hebt of discussie moeten voeren over targets en kwartaalcijfers. Helemaal geen feedback is ook gevaarlijk. Mensen in je omgeving, die je een spiegel voorhouden en zonder afhankelijk van je te zijn, kritische vragen kunnen stellen, kan voorkomen dat je als een kip zonder kop op een afgrond afrent.
Om toch feedback te organiseren, koos ik voor mijn bedrijven voor een Raad van Advies, die vier keer per jaar bereid waren feedback te geven tegen een kleine vergoeding. De onderwerpen waren breed en goed voorbereid. Als de aandeelhouders ook het bestuur vormen komt een RvC in een sandwich, dan is een Raad van Advies beter voor alle partijen. Niet vrijblijvend, maar zonder formele wettelijke RvC taken.
Toch een beetje kwartaalgesprekken, maar dan anders. Toch niet helemaal alleen.
Joachim Driessen,
onafhankelijk adviseur
Reageren?
E-mail: redactie@vraagenaanbod.nl