16 mei. 2011
2 minuten
De nieuwe cao Metaal & Techniek houdt de gemoederen behoorlijk bezig. Bij Vraag en Aanbod komen van zowel de werkgevers als werknemers diverse reacties binnen.
En deze staan soms lijnrecht tegenover elkaar. Het lijkt wel of de vakbonden en de werkgeversorganisatie het nooit goed kunnen doen. En dat is natuurlijk ook wel logisch. Je hebt altijd te maken met de diverse belangen van partijen die nogal van elkaar verschillen.
De werkgevers vinden dat hun concurrentiepositie behoorlijk wordt aangetast door de loonsverhoging die ze voor de kiezen krijgen, terwijl er werknemers zijn die vinden dat deze stijging amper de steeds duurder wordende lasten, denk bijvoorbeeld aan de energiekosten en woonlasten, compenseren.
Tja, beide partijen hebben natuurlijk voor een deel het gelijk wel aan hun zijde. Ik kan mij er in elk geval wel iets bij voorstellen. Heb je als bedrijf net een periode achter de rug waarbij je achteraf blij bent dat je het als ondernemer hebt ‘overleeft’, krijg je deze nieuwe cao op je bord gepresenteerd. Dat is dan natuurlijk wel even slikken. Maar gezien de groei van de economie zullen de bedrijven de gefaseerde loonsverhoging beginnend met een procent in oktober dit jaar naar uiteindelijk een loonsverhoging van 4,45 procent in februari 2013, wel kunnen en moeten dragen. Deze fasering maakt het in elk geval wat draaglijker.
De vakbonden zijn verheugd en vinden dat met de nieuwe cao de metaalsector (nog) aantrekkelijker wordt om in te gaan werken. En dat dit een absolute noodzaak is, weten we ondertussen wel. Dit werd overigens afgelopen week nog eens duidelijk neergezet door voormalig voorzitter van de Raad van Bestuur van Siemens Nederland, Martin van Pernis. Inmiddels is ‘ie benoemd tot de nieuwe president van het Koninklijk Instituut Van Ingenieurs (KIVI NIRIA).
Van Pernis stelt het simpel, ‘iedereen die de komende jaren techniek gaat studeren, is verzekerd van een baan’. Dit zei hij op Maintenance NEXT 2011. En dat hij gelijk heeft, zal niemand verbazen. Verder vindt hij ook dat de maakindustrie in ons land de komende jaren haar krachten nog meer moet gaan bundelen. En dit om uiteindelijk de noodzakelijke aandacht van de politiek te vergroten.
Dus ‘maakvertegenwoordigers’: in het belang van het behoud van de maakindustrie in ons land, laat van u horen. En mocht u ons hierbij willen inschakelen, u bent van harte welkom. Maar dat wist u al.
Rolf Elling, hoofdredacteur
Reageren? E-mail: rolfelling@vraagenaanbod.nl.
Twitter: VenA_rolf (via www.twitter.com).
Anderen lazen ook
