EVO: ‘Dichtgooien arbeidsmarkt is slecht voor economie’

Foto van: De redactie
Geplaatst door De redactie

Herinvoering van grenscontroles en het afschermen van nationale arbeidsmarkten binnen de EU, zoals de Denen en sommige Nederlandse politici willen, is het stomste dat we kunnen doen. Dat liet Dick van den Broek Humphreij, scheidend algemeen directeur van EVO, gisteren (woensdag 18 mei) weten in een opiniestuk van Financieele Dagblad.

Het opwerpen van dergelijke belemmeringen tegen het vrije verkeer van goederen en diensten gaan immers ten kosten van de economie. Juist tijdens het voorzichtig economisch herstel moet alles op alles worden gezet om de economie te stimuleren en niet het tegenovergestelde. EVO roept de Nederlandse politiek daarom op om zich in te zetten voor het openhouden van de arbeidsgrenzen.

Groot arbeidstekort in logistieke sector

Binnen een paar jaar kampt Nederland met een gigantisch tekort op de arbeidsmarkt. Met name in de transport- en logistieke sector. Nu al is er een tekort van duizenden aan logistiek personeel. Daarom is het des te vreemder dat Nederland prima gekwalificeerd personeel uit Oost-Europa aan de grens tegenhoudt. Dat is slecht voor het bedrijfsleven en dus slecht voor de economie. Bovendien staat dit haaks op de ambitie van het kabinet om de internationale concurrentiepositie van Nederland te verbeteren. Onderzoek toont aan dat de logistieke bedrijvigheid in grote mate verantwoordelijk is voor het herstel van de Nederlandse economie. Niet voor niets is de logistieke sector benoemd tot een van de negen topsectoren. Met het dichtgooien van de grenzen snijdt Nederland zichzelf dus in de vingers.

Stagnatie van goederenstroom

De Nederlandse economie is gebaat bij een ongehinderde goederenstroom. Grenscontroles werken echter belemmerend en zorgen voor stilstaande vrachtauto’s aan de grens. En daarbij komen ook nog eens de zee- en binnenvaartschepen, treinen en vliegtuigen. Deze stagnatie van de goederenstroom bezorgt het bedrijfsleven economische schade. Deze extra kosten berekenen de vervoerders en verladers weer door aan de consument. Het is dus de consument die uiteindelijk de rekening betaalt voor het dichthouden van de grenzen.