Jan Reiling ook met 80 jaar niet weg te slaan bij eigen bedrijf

‘Het is prettig om hier te zijn, vragen beantwoorden van het personeel, klanten spreken en wat rommelen in de werkplaats. Volgens mij ben ik nog steeds welkom hier. Het personeel is ook allemaal op mijn tachtigste verjaardag geweest. Alleen thuis zitten is gewoon niks voor mij.’

Generatieverschillen

Twee kapiteins op een schip werkt niet, dat weet iedereen. Vandaar dat vader Jan zich zo weinig mogelijk bemoeit met de bedrijfsvoering. Al kan hij het soms niet laten. Afval scheiden is zo’n punt. Han Reiling: ‘Mijn vader komt uit de tijd dat er niks weggegooid mocht worden, hij kan het nog steeds niet aanzien als er een schroefje wordt weggegooid in de werkplaats.’

Een ander generatieverschil is dat Han vaker thuis probeert te zijn bij zijn kinderen van 3 en 7 jaar, dan zijn eigen vader. ‘Mijn vader werkte altijd, het hele jaar, van maandag tot en met zaterdag. Dat was normaal voor die generatie. Hij bouwde vanuit het niets een mooi bedrijf op en werd daar helemaal in mee gezogen. Ik probeer vaker thuis te zijn en meer op vakantie te gaan, al ga ik zeker niet zo vaak als mijn medewerkers. Twee weken in de zomer en één in januari is genoeg. Dat mijn vader dat niet kon en mij op dit punt niet altijd snapt, begrijp ik. Ik heb enorm respect voor wat hij bij elkaar heeft gewerkt voor mijn twee zussen en mij.’

Groei in de hand houden

Na de overdracht in 2010 is er veel veranderd binnen het bedrijf, gespecialiseerd in het repareren en verkopen van nieuwe en gebruikte Demag kranen en onderdelen. De eerste stap was een grote interne verbouwing van het pand, waarbij de kantoorruimte verdriedubbeld werd. Onlangs heeft Han Reiling het naastgelegen pand erbij gekocht, daar komt de las- en spuitafdeling. In het huidige pand blijft magazijn met 15.000 onderdelen op voorraad en de assemblage.

Han Reiling vindt zichzelf een andere directeur dan zijn vader. ‘Ik heb meer structuur in het bedrijf gebracht. Een grote verandering is bijvoorbeeld dat ik twee leidinggevenden onder mij heb aangesteld en ik stuur meer op cijfers. Ik wil het bedrijf laten groeien, maar zeker niet te snel. Dan gaan er dingen fout. Het overzicht houden is belangrijker voor mij dan een enorme omzetstijging. Het werven en behouden van goed personeel ook, dat is de basis van ons bedrijf.’ 

Niet lenen en leasen

Zijn nieuwe functie heeft voor Han niet als een enorme overgang gevoeld. ‘Ik regelde daarvoor natuurlijk ook al van alles, al voel ik als directeur nu wel de grote verantwoordelijkheid voor achttien gezinnen. Wat mij geruststelt, is dat ik zelf de sleutel van de geldstroom in handen heb. We lenen en leasen niet.’ Bij de overname van het bedrijf stelde Han zich tot doel binnen een paar jaar tot ‘de grote jongens’ in de kranenbusiness te horen. ‘Dat lukt aardig, we hebben al de nodige grote projecten binnengesleept.

Daarnaast zijn we ons steeds meer gaan richten op service, want de branche is veranderd. Mijn vader zat voornamelijk in de handel en wilde niet de stress van de klant die belt met een probleem. Maar er zit tegenwoordig nog maar weinig marge op de verkoop van een standaard fabriekskraan, nieuwe kranen worden steeds goedkoper. Wij moeten het hebben van onze service. Wat de klant kapot heeft, moeten wij op de plank hebben liggen om te vervangen. Al is het een vijftig jaar oude kraan.’

Handelsgenen

Vader Jan is enorm trots op zijn zoon. ‘Han leidt het bedrijf buitengewoon goed, eigenlijk niet veel anders dan ik. Hij spreekt zijn talen en is goed met internet, bovendien heeft hij mijn handelsgenen meegekregen. En andersom? Han: ‘Ik voer met iedereen functioneringsgesprekken, maar niet met mijn vader…’