Malaise bij de staalprijzen houdt aan

De ontwikkeling van de staalprijzen vertoont een grillig patroon. Als gevolg van de hogere rente lijkt de bereidheid tot investeren af te nemen, waardoor de behoefte aan grondstoffen, zoals staal, ook een dalende trend vertoont. Daar waar gehoopt werd dat nu de vakanties voorbij zijn, de vraag weer zal toenemen, blijkt de realiteit anders te zijn. Dat blijkt uit het nieuwe Staaljournaal van Noviostaal.

Weliswaar zien de productie- en verkoopcijfers van de automobielindustrie er nog mooi uit, maar daar moet wel bij gezegd worden, dat er ook een zekere inhaalslag gemaakt werd. Immers de toelevering van halfgeleiders is de laatste maanden fors verbeterd, waardoor de productie opgeschaald kon worden. Maar de gestegen rente maakt lenen duurder en dus werd het minder interessant een financiering voor de aanschaf van auto’s af te sluiten.

Daarbij komt nog dat een andere verstoring in de toeleveringsketen van de automobielindustrie is ontstaan doordat in Slovenië een producent van onderdelen grote schade heeft ondervonden als gevolg van overstromingen door forse regenval. Zo heeft Skoda voortvloeiend daaruit haar productie in Midden-Europa tijdelijk stil moeten leggen. Daarnaast blijken de bouw- en constructiesectoren eveneens tegenvallende ontwikkelingen te ervaren. Die signalen hebben ertoe geleid dat veel handelaren en service centers een afwachtende houding aangenomen hebben bij de aankoop van nieuw materiaal.

Met andere woorden: er heerst best wel een wat onzeker zo niet pessimistisch gevoel over de marktontwikkelingen voor de rest van het jaar. Dat wordt nog eens extra ondersteund door de verwachtingen voor de economische groei die de Europese Commissie onlangs voor de hele Eurozone gepubliceerd heeft. Voor Nederland ging de Commissie eerder dit jaar nog uit van een groei van 1,8 procent, maar dat werd nu neerwaarts bijgesteld naar slechts 0,5 procent. Ons land doet het daarmee toch beter dan ons oostelijk buurland, want voor de Bondsrepubliek gaat de Commissie zelfs uit van een daling met 0,4 procent. Het Duitse ministerie van economische zaken berichtte recentelijk op korte termijn geen concrete verbetering van de industriële productie te verwachten.

Tegen de verwachtingen in

Normaal gesproken is september juist de maand waarin staalprijzen een opwaartse trend vertonen. Fabrieken starten na de vakantieperiode hun productie weer op en bereiden zich ook voor op de onderhandelingen van de jaarcontracten met de autobranche en andere sectoren, waarmee langetermijnafspraken gemaakt worden. Zo kondigde een van de grotere staalproducenten eind vorige maand een prijsverhoging aan en hoopte daarmee op tijd in te spelen op een te verwachten oplevende vraag. Maar dat laatste gebeurde dus helaas niet.

Als gevolg hiervan zagen de staalmakers hun orderboeken in plaats van voller juist leger worden en bleef de concurrentie op de markt sterk aanwezig, waardoor dus geen prijsverhoging gerealiseerd kon worden. Buiten de niet al te beste situatie op de Europese markt is er ook nog de dreiging van veel en goedkoop importmateriaal. Hoewel dat meestal laagwaardige kwaliteiten betreft zijn de daarbij behorende prijzen toch van invloed op het niveau van de Europese markt.

Azië

Grotere hoeveelheden zijn al in de Europese havens gearriveerd, maar nog niet ingeklaard, omdat de importquota’s voor het lopende kwartaal nagenoeg volgelopen zijn. De ingevaren en nog binnenkomende volumes worden na 1 oktober door de douane behandeld en komen dan vrij op de markt. Omdat daarnaast de Chinese economie nog steeds geen tekenen van herstel vertoont is de Aziatische markt min of meer overspoeld met goedkoop staal uit China.

Als gevolg daarvan overwegen regeringen van andere landen in deze regio maatregelen ter ondersteuning van de binnenlandse productie in te voeren. Gaat dat gebeuren dan zou het zomaar kunnen dat juist de staalproducenten uit dat continent met nog weer scherpere prijzen naar Europa komen. Maar verder gekeken in de Aziatische markt zijn er meer verontrustende signalen waar te nemen. Zo zijn landen als Japan en Korea actiever dan voorheen op de exportmarkten, wat op zijn minst lijkt te duiden op minder afzetmogelijkheden in hun eigen thuisland als ook beperktere export naar buurland China.

Vietnam

Een ander Chinees buurland dat ook behoorlijk aanwezig is op de Europese markt is Vietnam. De staalprijzen in dat land vertonen sinds begin van het jaar een enorm scherpe daling. Het land is qua staalafzet erg afhankelijk van de grote buur, maar daar werpen de stimulerende maatregelen nog steeds geen vruchten af. Vanwege de stagnerende economische ontwikkelingen in China heeft de Vietnamese overheid zelf ook initiatieven genomen om te proberen de nationale economie vooruit te helpen door grote publieke bouwprojecten, zoals wegen en bruggen, aan te kondigen. De effecten daarvan zullen echter pas merkbaar zijn in het komende jaar.

De gevolgen van de verminderde uitvoer naar China dit jaar hebben tot een dramatische daling van de Vietnamese staalproductie en dito consumptie geleid. In de eerste helft van 2023 namen beide 1,2 miljoen ton af, wat een afname betekent van respectievelijk 25 en 23 procent. De uitvoerhoeveelheid van gewalst staal daalde met ruim 825.000 ton (-38%). Het land zoekt dus naar andere exportmogelijkheden en dan is Europa natuurlijk een interessante optie. De marktsituatie in geheel Azië overziend heeft waarschijnlijk als gevolg, dat de huidige druk van grote hoeveelheden importmateriaal op de Europese markt voorlopig niet zal afnemen en dat is geen goed nieuws voor de EU-staalproducenten.

Immers worden zij geconfronteerd met de combinatie van een achterblijvende vraag dus minder afzet, pessimistische economische vooruitzichten, kostenstijgingen wegens hoge(re) energie en/of grondstofprijzen en prijsdruk vanwege goedkoop importmateriaal.

Dit alles tezamen en mede gezien staal een economisch conjunctureel gevoelig product is, verwacht Noviostaal wij daarom binnen afzienbare tijd vooralsnog geen spectaculaire prijsontwikkelingen en lijkt hen een prijsstabilisatie het meest voor de hand liggend.

Winst Chinese staalreus gekelderd

Over het eerste halfjaar 2023 zag Bao Steel (onderdeel van de Chinese Baowu Steel Group, ’s werelds grootste staalmaker) de winst afnemen naar 4,55 miljard Yuan (ca. 575 miljoen euro), een daling van ruim 3,24 miljard Yuan (ca. 440 miljoen euro) vergeleken met 2022. De omzet daalde met 7,5 procent op jaarbasis naar 170 miljard Yuan (23,2 miljard euro). Als verklaring wordt onder andere het tegenvallende herstel van de vraag uit de vastgoed- en autobranche genoemd. De behoefte aan staal zal in de tweede helft van het jaar naar verwachting enigszins verbeteren dankzij overheidsmaatregelen om de economische groei te stabiliseren. Tegelijkertijd echter verwacht het bedrijf dat de productie zal dalen als gevolg van de implementatie van maatregelen op het gebied van energieverbruik en milieubescherming.

Indicatieve basisprijzen per ton	Warmgewalste coils	Koudgewalste coils	Sendzimir verz. coils	Kwartoplaat
Juli 2023	€ 660 – 700	€ 770 – 790	€ 800 – 820	€ 840 – 910
Augustus 2023	€ 630 – 680	€ 740 – 770	€ 760 – 795	€ 840 – 890
September 2023	€ 640 – 670	€ 735 – 770	€ 755 – 785	€ 840 – 890