Mondiaal meer faillissementen verwacht in 2020

Dat blijkt uit de Global Insolvency Outlook 2020 van Euler Hermes. Hoewel de versoepeling van de mondiale monetaire en financiële voorwaarden zal helpen, zullen de toegenomen prijsconcurrentie en hogere salarissen de marges beperken, wat zich waarschijnlijk zal vertalen in een hoger aantal faillissementen in veel landen.

Azië zal voor het grootste deel verantwoordelijk zijn voor stijging van het aantal faillissementen in 2020 (+8% op jaarbasis), met name door China (+10%) en India (+11%). In West-Europa zal in de meeste landen een stijging van het aantal faillissementen plaatsvinden, maar deze zal wel gematigd zijn, met een toename van drie procent in Duitsland en het Verenigd Koninkrijk en vier en vijf procent in respectievelijk Italië en Spanje. Brazilië en Frankzijn zijn positieve uitzonderingen, in Frankrijk blijft het aantal faillissementen gelijk, in Brazilië neemt het aantal zelfs af met drie procent. 

West-Europa

De opwaartse trend van het aantal faillissementen in Europa zal zich doorzetten in 2020. Voor Duitsland wordt na een decennium van recorddalingen een stijging van het aantal faillissementen verwacht als gevolg van de zwakkere economische vooruitzichten, en met name de slechte situatie in de toeleveringsketen van de auto-industrie. Ook voor Italië (+4%) en Spanje (+5%) geldt dat het aantal faillissementen zal gaan stijgen in 2020. Nederland is voor Euler Hermes een zorgenkindje, met een verwachte toename van het aantal insolventies van vijf procent.

Uitdagingen

Euler Hermes zet meerdere uitdagingen op een rijtje waarmee bedrijven in 2020 zullen worden geconfronteerd:

• een gematigd economisch groeitempo, waarbij de belangrijkste economieën, met name de geavanceerde, onder de potentiële groei van het bbp zullen uitkomen, wat historisch gezien noodzakelijk is gebleken om het niveau van de insolventies te stabiliseren;
• de achterblijvende effecten van handelsconflicten, met name de zwakkere handel, de stijging van de invoerkosten en veranderingen in de supply chain die winnaars en verliezers creëren;
• de achterblijvende effecten van politieke onzekerheden en sociale spanningen, met name op het gebied van voorraadproblemen en verlies van bedrijven;
• een langdurige discrepantie tussen de industrie, die meer blootgesteld is aan internationale handelskwesties, en de dienstensector, die profiteert van de veerkracht van de binnenlandse vraag.