Veldhoven
17 Jan. 2012
2 minuten
3D-printen schuift op richting productie, dat zeggen ingewijden uit deze snel groeiende industrie. ‘Als verspaner moet je dit omarmen want je kunt er een grotere marge mee behalen,’ zegt Floris Stam van Duoteq.
Duoteq levert onder andere 3D-printers van ZCorp, dat wereldwijd al zo’n zesduizend printers heeft geïnstalleerd. Wat Stam bedoelt, is dat je door je model te printen veel eerder fouten in het ontwerp ontdekt, waardoor dure matrijsaanpassingen achterwege blijven. ‘Grote bedrijven hebben deze techniek allemaal in huis’, zegt hij. Schoenenfabrikant Clarck is daar een voorbeeld van. Elk model wordt eerst geprint, voordat een opdracht voor een matrijs de deur uit gaat. Daardoor weet de schoenenfabrikant de doorlooptijd van de ontwikkeling van een nieuw model te reduceren van twintig weken tot vijftien dagen.
Er komen echter de komende jaren heel nieuwe toepassingen binnen handbereik doordat er veel gebeurt op materiaalvlak, zegt Darrin Dickinson, salesmanager bij de Europese vestiging van ZCorp. ‘De technologie schuift beslist op richting de productie. Je zult grote verschillen gaan zien tussen wat we nu printen en wat we over enkele jaren kunnen printen.’ Ook Martin Stevens, CEO van het Engelse bedrijf A1 Technologies (dat zowel goedkope freesmachines als 3D-printers aanbiedt), gelooft dat 3D-printen op de drempel van de productieafdelingen staat. ‘Het duurt geen tien jaar meer, hooguit drie tot vijf jaar.’ De killer app wordt volgens hem het printen van kinderspeelgoed.
Open source
‘Mensen kunnen het heft in eigen hand nemen doordat ze zelf kunnen printen. Dat gaat de doorbraak van het 3D-printen bewerkstelligen’, zegt Erik de Bruin, CEO van de Nederlandse 3D-printerfabrikant Ultimaker. Hij is één van de sprekers op de vakbeurs RapidPro 2012, die op 25 en 26 januari wordt gehouden in Veldhoven. Wat hem opvalt is dat de evolutie in deze jonge industrietak meer vergelijkingen vertoont met de jeansindustrie dan met de echte industrie. ‘Je ziet steeds afgeleiden van het concept ontstaan.’ Ook Ultimaker, de door hem zelf op de markt gebrachte 3D-printer, is gebaseerd op de open source concepten. Juist deze goedkope printers geven de markt een duwtje in de rug, terwijl aan de andere kant heel nieuwe businessmodellen worden geïntroduceerd. Bijvoorbeeld door Alphacam, dat onlangs op EuroMold het webplatform fabberhouse officieel heeft gelanceerd (na een aanvankelijke pilotfase). Via fabberhouse kan iedereen zijn eigen ontwerp uploaden en op printers van Stratasys laten printen. Kosten: 0,49 eurocent per cm3 materiaal.
Onderdelenfabriek
De Teilefabrik is eigenlijk de professionele versie. Hier laten Alphacam en Stratasys zien dat 3D-printen serieuze toepassingen kent. Bijvoorbeeld speciale montagehulpen die BMW inzet in de fabrieken. Om ze in serie te laten maken is te kostbaar, vanwege de geringe aantallen, maar 3D-geprint is het wel betaalbaar. In de Teilefabrik wordt gewerkt met de duurste Stratasys-machines, Fortus 900 MC, waardoor de klant meer materiaalkeuze heeft: ABS, polycarbonaat, Ultem en noem maar op.