De Bilt
5 nov. 2014
2 minuten
Het jaar 2014 was nog maar net begonnen of de prijzen gingen met 5 procent omlaag, totdat vreemd genoeg in de zomervakantie de weg omhoog werd gevonden om direct daarna met kleine pauzes toch weer iets verder weg te zakken. Nu de winter nadert ziet er naar uit dat opnieuw met een verdere daling rekening gehouden kan worden. Aan het eind van dit jaar is de verwachting dat de prijs van kunststof grondstoffen 10 procent zal hebben ingeleverd en terug is op het prijsniveau van 2010.
Er zijn tal van verklaringen te vinden die deze prijsdaling aannemelijk maken. Een direct verband met dalende aardolieprijzen en de benzine, ligt voor de hand. Ook de recente forse daling van ongeveer 8 procent van de maandelijkse contractprijs van de monomeren etheen en propeen, waar de markt in november mee te maken krijgt, zal ongetwijfeld invloed hebben. Producenten van grondstoffen willen voor een deel deze verlaging doorgeven aan de industrie, maar zijn niet van plan de totale 8 procent in hun prijsstelling te gaan verwerken.
Goede marges
Ondanks deze minder goede omstandigheden hebben kunststofproducenten kans gezien redelijk goede marges te halen, ook dit jaar nog. Weliswaar zijn in Europa de polymeerprijzen gedaald, maar de gemiddelde kostprijs is nog iets lager geweest, waardoor boven de streep er nog redelijke cijfers in de boeken kwamen.
Ging het in het verleden nog wel eens hopeloos fout door teveel volume in de markt te pompen, daar is in deze minder goede tijden geen sprake meer van. Soms ‘nee’ verkopen heeft in een markt een voorbeeldige prijsstuwende functie. Het is overigens de enige kans die de producenten dit jaar nog krijgen om de prijzen niet dramatisch te laten wegzakken. Er zijn al maatregelen genomen. Beginnend bij de raffinaderijen, naftakrakers en polymeer-volgfabrieken. Juist in deze relatief barre tijden zien we sluitingen van veel polymeerfabrieken, storingen en stops bij naftakrakers en tijdelijke stillegging door onderhoud of force majeure bij tal van andere productielocaties. Dat zien we in Moerdijk en Antwerpen, maar ook in Duitsland en Italië. Fabrieken, maar ook raffinaderijen zijn of gaan dicht. Het zal ongetwijfeld invloed hebben op de beschikbaarheid van de voorproducten en op de prijzen. Het lastige is dat er in Europa nog steeds teveel nafta is en dat is wereldwijd ook al het geval. Het wordt een lastige uitdaging voor de chemische industrie de komende tijd. Beperking van het aanbod zal de verdediging moeten zijn en als dat gaat lukken, dan is een prijsverhoging aan het eind van dit jaar niet eens uitgesloten. Typisch voer voor speculanten. Ook zo typisch voor deze markt, die zo wispelturig kan reageren op dat wat dagelijks om ons heen gebeurt. Inderdaad, er is geen touw aan vast te knopen.