Dit schrijft NovioStaal in een extra editie van haar nieuwsbrief Het Staaljournaal. Ook de sinds eind juli reeds geproduceerde hoeveelheden gewalst staal, die nog niet verzonden waren, mogen niet worden uitgeleverd en zelfs de in de havens gereedstaande tonnages mogen niet verscheept worden.
Magistraat Patrizia Todisco heeft deze maatregel genomen met als belangrijkste argument, dat er geproduceerd werd terwijl er sinds augustus 2012 in verband met het milieu een productieverbod geldt. De achtergrond hiervan is, dat er sedert eind juli 2012 een onderzoek loopt naar een vermoedelijk grootschalige milieu vervuiling in de omgeving van de plaats Taranto, waar deze fabriek gevestigd is. De aanleiding hiervan is het verhoudingsgewijs erg hoge aantal sterfgevallen als gevolg van kanker in deze regio en men vermoedt, dat de uitstoot door de fabrieken van Ilva daarvan de oorzaak is.
Gisteren werd een aantal functionarissen van de onderneming gearresteerd onder verdenking van omkoping van diverse lokale en regionale politici. Sommige daarvan hebben huisarrest gekregen.
Ilva in Taranto (Zuid-Italië) is de grootste geïntegreerde (koken, gieten en walsen) staalproducent van Europa op één locatie gevestigd. Het bedrijf biedt werkgelegenheid aan ca. 12.000 mensen direct en nog eens ca. 8.000 indirect. Regionale en nationale overheden zijn inmiddels hard aan het werk om deze stillegging ongedaan te krijgen bang als ze zijn voor nog meer werkloosheid in de regio en ze willen daarmee grote sociale onrust voorkomen. Werknemers van de staalfabriek aldaar zijn intussen al protestacties begonnen.
Maar ook bij andere vestigingen van Ilva heerst grote onrust, omdat men grote tekorten bij de aanvoer van voormaterialen vreest, waardoor ook bij deze bedrijven de productie mogelijk tot stilstand gaat komen.
De ruwstaalcapaciteit van de fabrieken in Taranto bedraagt ca. 11 miljoen ton en de laatste 12 maanden werd er totaal ca. 8 miljoen ton gefabriceerd. Het stilleggen van de fabriek heeft enorme gevolgen voor de gehele Italiaanse economie, want het verbruik is voor 60 procent afhankelijk van de productie van Taranto. Zo behoort onder meer Fiat tot de klanten van Ilva evenals het staalwalswerk Marcegaglia, dat maandelijks ca. 150.000 ton plakken van Taranto afneemt. Doordat er niet meer geleverd wordt, dreigt er ook een groot probleem voor de grote verbruikers, handelaren en staalservicecenters in dat land. Het gevolg is dan ook, dat deze bedrijven naarstig op zoek gaan naar alternatieven elders in Europa.
De plotselinge schaarste aan materiaal heeft dan ook logischerwijs weer gevolgen voor het actuele prijsniveau in de Zuid-Europese landen en naar verwachting zal dit doorwerken naar de andere landen van de Europese Unie.
Ongetwijfeld volgen er nog meer juridische stappen over de al dan niet definitieve sluiting van deze fabriek.
Het gebruik van robots in fabrieken over de hele wereld blijft in hoog tempo doorgaan:…
Het aantal vacatures nam in het derde kwartaal af met vijfduizend en het aantal werklozen…
De Koninklijke Marine staat voor de uitdaging om zijn vloot te onderhouden, waar die zich…
Soms sta je raar te kijken. Op een gewone dinsdagochtend zei mijn secretaresse dat ze…
Uit onderzoek van Reichelt Elektronik blijkt dat ruim 45 procent van de bedrijven van plan is binnen…
Jörg Machines, fabrikant van plaatbewerkingsmachines, opent in februari 2025 opnieuw haar deuren voor een exclusieve…