Stakingen in metaal gaan door

‘We tekenen het bedrijfsprotocol niet’, zegt Hein Bosch. hoofd arbeidszaken van Cofely. ‘Niet dat we dit aanbod van de bonden niet serieus nemen, maar het zou niet passen om de onderhandelingen te doorkruisen. De Federatie Werkgeversorganisaties Techniek (FWT) en de Vereniging FME zitten namens de werknemers rond de tafel met de vakbonden. Die hebben we mandaat geven om tot een goede cao te komen. De vakbonden zijn eenzijdig van de onderhandelingstafel gestapt. Alleen aan die tafel kun je tot een resultaat komen’, wijst Bosch op de verantwoordelijkheid van de bonden om weer aan tafel te gaan zitten.

Over de lopende acties en staking wil Bosch nog wel het volgende kwijt. ‘Vrijdag telden de bonden zo’n 2.700 stakers. Dat is nog geen 0,5 procent op een werkgelegenheid van 450.000 mensen in de metaalsector (klein- en gootmetaal samen). Dat komt overeen met onze eigen telling want van onze vestigingen staakten circa 30 mensen en dat is ook ongeveer 0,5 procent van onze totale personeelsbestand van 6.300 mensen.’

FME-FWT

Bij de FME, namens de werkgevers in de grootmetaal (cao Metalektro) – zit nog niet veel beweging. ‘De FME vindt de acties van vakbonden zeer onverantwoord. We willen in gesprek, maar zonder voorwaarden vooraf’, zegt een persvoorlichter van de FME.
Hep van Luunen, die de cao onderhandelingen voert namens de werkgevers FWT voor de cao Metaal & Techniek heeft geen zicht op voortzetting van de onderhandelingen. ‘We hebben last van de profileringsdrang van de bonden waardoor de bonden zich harder opstellen. Een loonsverhoging zoals de bonden dat wensen kan de sector niet opbrengen, dat zou werkgelegenheid gaan kosten. De afbraak van de werkgelegenheid in bijvoorbeeld de installatiesector is afgenomen, maar bedraagt nu altijd nog zo’n 700 arbeidsplaatsen per maand.

Stakers Henk en Paul

De metaalwerkers staken voor waardering van vakmanschap, een normale loonsverhoging, invloed op hun werktijden en gelijk loon, bij gelijk werk. Vrijdag in Rotterdam vertelt staker Henk, werkzaam bij Nedstaal in Alblasserdam, dat hij zich kaalgeplukt voelt. ‘We staan onder druk, we moeten harder werken, ik hoop dat iemand ons hoort in Den Haag.’ Staker Paul heeft geen goed woord over voor zijn werkgever IHC Merwede uit Sliedrecht ‘Je geeft ze een vinger en ze pakken je hand. Het gaat juist zo goed met het werk, we gaan zes schepen bouwen zeker voor twee jaar werk, maar dat laten ze uitvoeren door Roemenen en Polen. Die staan na twee jaar mooi weer op straat. Ik moest begin dit jaar mijn ATV dagen verkopen een paar maanden later koop ik ze weer terug en voor de zaterdag krijgen we ook geen toeslag meer. Mij krijgen ze niet gek, ik heb een hart van staal, we slaan ons er doorheen, maar eerst die 2,5 procent! Dat is toch niet veel?’